Babin

Jesienią 2014 roku, po rozporządzeniu prezydenta Rosji, Rosyjska Izba Książki weszła w skład informacyjnej agencji ITAR-TASS i przestała funkcjonować jako odrębna struktura organizacyjna i prawna. System pozyskiwania i rozdzielania przez nią egzemplarza obowiązkowego (eo) (por. babin.bn.org.pl/?p=1894) pozostał na razie bez zmian. W kraju rozwinęła się dyskusja dotycząca zmniejszenia liczby dostarczanego przez wydawców eo, tworzenia kopii elektronicznych drukowanych dokumentów i zmiany sposobu pozyskiwania eo. W artykule omówiono projekt Ministerstwa Kultury, który przewiduje dostarczanie przez wydawców do bibliotek narodowych 3 elektronicznych kopii publikacji drukowanych na terenie Rosji (na trwałym nośniku).

W Rosji coraz więcej dzieci i młodzieży traktuje Internet jako główne źródło informacji. Uwzględniono to w opracowanej przez Rosyjskie Stowarzyszenie Biblioteczne, koncepcji rozwoju bibliotek dziecięcych i młodzieżowych na lata 2014-2020, która przewiduje rozszerzenie i stałe doskonalenie bibliotecznych usług elektronicznych. W artykule krótko przedstawiono proces komputeryzacji centralnych bibliotek dziecięcych, rodzaje świadczonych przez nie usług oraz już zrealizowane najciekawsze projekty.

W 2008 roku w Moskwie otwarto pierwszą bibliotekę publiczną specjalizująca się w gromadzeniu i upowszechnianiu dokumentów dotyczących sztuki filmowej. W artykule zarysowano historię rosyjskiej kinematografii, rosyjskiego piśmiennictwa dotyczącego filmu (autorzy, tytuły głównych czasopism, wydawcy) oraz bibliotekarstwa związanego z kinematografią, a następnie szczegółowo przedstawiono cele i działalność nowej placówki.

W artykule scharakteryzowano organizację sieci bibliotecznej i zadania bibliotek w Związku Radzieckim oraz nakreślono główne kierunki zmian w bibliotekarstwie i kierunki rozwoju bibliotek różnych typów po upadku ZSRR. Status Biblioteki Narodowej uzyskały wówczas dwie placówki – nie tylko dawna Biblioteka im. Lenina w Moskwie ale też Biblioteka Publiczna im. Sałtykowa-Szczedrina w Petersburgu. Krótko zarysowano ich obecny zakres odpowiedzialności i kierunki działania.

Z inicjatywy Rosyjskiego Stowarzyszenia Bibliotecznego od 1995 r. zaczęto gromadzić odnoszące się do bibliotekarstwa dokumenty normatywne i prawne opublikowane na terenie Rosji, a następnie przenosić je na formę cyfrową i tworzyć bazę danych „Prawodawstwo Biblioteczne Rosyjskiej Federacji” (PBRF). Na podstawie analizy zgromadzonych w niej materiałów, autorka podsumowuje 20 lat rozwoju bibliotecznej legislacji w okręgach administracyjnych Rosyjskiej Federacji.

Artykuł poświęcono historii badań z zakresu bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, nauki o bibliografii i bibliologii w Rosji, określeniu kryteriów i identyfikacji szkół badań w tych dyscyplinach oraz prezentacji projektów badawczych realizowanych obecnie przez Rosyjską Publiczną Bibliotekę Naukowo-Techniczną Syberyjskiego Oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk.

Krótko omówiono przykłady działalności dobroczynnej osób prywatnych, stowarzyszeń i organizacji w przedrewolucyjnej Rosji, poświęcone wspieraniu instytucji kultury, ze szczególnym uwzględnieniem inicjatyw na rzecz bibliotek, a następnie przedyskutowano współczesne problemy związane ze zdobywaniem środków dla tych placówek. Zmniejszenie finansowania sektora kultury powoduje, że również obecnie fundraising, czyli w tym przypadku poszukiwanie i pozyskiwanie dodatkowych funduszy na cele statutowe bibliotek oraz realizowane przez nie programy staje się sprawą priorytetową. Autorka przedstawia różnorodne działania sprzyjające pozyskiwaniu pieniędzy przez biblioteki oraz szereg zagadnień związanych ze współczesnym sponsoringiem, z którymi należy zapoznać rosyjskich studentów wydziałów bibliotekarskich.

W artykule, na przykładzie konkursu dla przedszkolaków w wieku 4 do 7 lat ze specjalnych placówek dla dzieci z chorobami oczu i wadami wzroku, zorganizowanego przez Krasnojarską Krajową Bibliotekę Specjalną, omówiono możliwości wspomagania przez biblioteki tego typu rehabilitacji najmłodszych, niepełnosprawnych użytkowników.

Autorki porównały dane statystyczne dotyczące ruchu wydawniczego i rynku księgarskiego w Rosji. Źródłami danych były państwowe statystyczne bazy Rosyjskiej Izby Książki (RIK) „Pečat’ RF” („Druki Rosyjskiej Federacji”) z lat 2010-2012 oraz dane z systemu wydawniczo-księgarskiego RIK „Knigi v naličii i pečati” – KNP („Książki opublikowane i w druku”; ang. „Books in Print”). Statystyka państwowa rejestruje wszystkie publikacje ukazujące się drukiem na terenie Rosyjskiej Federacji, gdy system KNP tylko ich część sprzedawaną w sieci księgarskiej.

W artykule krótko scharakteryzowano: badania bibliotekoznawcze prowadzone przez centralne biblioteki rosyjskie i Rosyjską Bibliotekę Państwową (Rossijskaă Gosudarstvennaă Biblioteka – RGB) (1), przeszkody utrudniające prowadzenie badań naukowych w bibliotekach (2), pożądane kierunki badawcze i tematykę jaką należy się zająć w pierwszym rzędzie (3) oraz działania, jakie należy podjąć, aby rozszerzyć działalność naukową bibliotekarzy (4).