Babin

Systematycznie wzrastający w Czechach VAT na książki, spadek produkcji wydawniczej w latach 2009 i 2010 (w relacji do roku poprzedniego) oraz przedłużającycy się kryzys ekonomiczny wskazywały na możliwość dalszej zapaści na rynku księgarskim i brak nadziei na powrót dobrych czasów z początku lat 90. XX wieku, kiedy to masowo wydawano i czytano zabronioną wcześniej w socjalizmie literaturę. Zaskoczeniem okazały się więc statystyki wydawnicze  wskazujące na opublikowanie w 2011 roku 18 985 tytułów, czyli o 1931 tyt. więcej (11%) niż w roku 2010 (por. babin.bn.org.pl/?p=1617).

W systemie ISBN (na 31.12. 2011) zarejestrowano 5167 wydawców, chociaż rzeczywiście w 2011 roku mniej niż połowa z nich wydała jakąkolwiek pozycję. Równocześnie, nadal wiele książek (1994 tytułów) ukazało się bez numeru ISBN (ich liczba zmalała o 10,5% (467 tyt.) w stosunku do roku poprzedniego). Przynajmniej jeden tytuł opublikowało w 2011 roku 1982 wydawców. Można też mówić o stopniowej centralizacji ruchu wydawniczego – mniej niż 40% wydawców przejęło 7443 tytułów (ok. 40%). 21 firm komercyjnych i 16 szkół wyższych i instytucji centralnych (wyszczególniono ich nazwy i liczbę publikacji) opublikowało co najmniej sto tytułów, dalszych 160 – 20 lub więcej tytułów, kolejnych 170 – 10 do 19 tyt.

Szacuje się, że obecnie na rynku działa około 400 stałych wydawców, co daje Czechom poważną pozycję na rynku europejskim, lepszą niż mają takie kraje jak Hiszpania czy Polska. W artykule krótko scharakteryzowano: 1) główne wydawnictwa komercyjne. Największym wydawcą w 2011 roku była spółka Albatros Media (760 tyt.); kolejne to – Euromedia Group (481 tyt.) i Grada Publishing (401 tyt.). Parę dużych firm w 2011 roku wydało kilkanaście tytułów mniej niż w roku poprzednim, co jednak wskazuje nie tyle na kłopoty finansowe, co problemy z doborem dobrze się sprzedających tytułów. Podano szacunkowe obroty finansowe niektórych firm wydawniczych (wahają się one od 20 do 350 mln KČ) oraz wymieniono po 3 najlepiej sprzedające się tytuły z 5 firm wydawniczych (głównie były to gatunki literatury popularnej, słownik angielsko-czeski, książka kucharska i poradniki); 2) firmy państwowe, głównie wydawnictwa uczelniane i instytucji centralnych. Uniwersytety na ogół publikują na użytek własny (podręczniki, lektury, skrypty, monografie naukowe, szara literatura), instytucje centralne – dane nt. swojej działalności, zalecenia i wytyczne, normy, statystyki itp.