Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

Druk 3-D w edukacji szkolnej: testy drukarki Lulzbot Taz 4

Autor: Małgorzata Waleszko,

Kategorie: Technologia informacyjna i bibliotekarska, Branża, zawód i edukacja, Szkolenie użytkowników

Tagi: , , , , ,

Możliwość komentowania Druk 3-D w edukacji szkolnej: testy drukarki Lulzbot Taz 4 została wyłączona

W artykule omówiono charakterystykę i parametry techniczne najnowszej drukarki Lulzbot Taz 4 3-D firmy Aleph Objects oraz jej możliwe zastosowania w szkołach i bibliotekach, i przydatność dla celów edukacyjnych, na przykładzie doświadczeń związanych z implementacją i testowaniem tego urządzenia w jednym z amerykańskich gimnazjów ze stanu Virginia.

Nowy model Lulzbot jest zaawansowanym produktem o wysokiej jakości i stanowi dość kosztowną alternatywę dla mniejszych modeli hobbystycznych. Otwarty, przypominający steampunkową stylistykę design drukarki ma odzwierciedlać filozofię open source leżącą u podstaw jej konstrukcji i oprogramowania. Urządzenie jest dostępne w cenie 2 194,95 USD, firma oferuje jednak zniżki dla bibliotek i szkół. Jako projekt open-sourcowy, Taz 4 może być swobodnie rozbudowywana o kolejne moduły i dodatki. Wyposażono ją w ekran LCD, a w porównaniu z innymi drukarkami 3D (np. Makerbot Replicator), jest bardzo szybka, ma też większe pole zadruku, podgrzewany stół i może wykorzystywać wiele rodzajów filamentów. Jest dostarczana do klienta w formie zestawu do samodzielnego montażu, wraz z ilustrowanym przewodnikiem, instrukcją techniczną i zestawem narzędzi. Złożenie, podłączenie i kalibracja maszyny oraz instalacja otwartego oprogramowania zajmują niewprawnym użytkownikom ok. 2-3 godzin i zdaniem autora warto wykonać to zadanie, jak i pierwszy wydruk, samodzielnie, by lepiej poznać nowy sprzęt, jego specyfikę i właściwości. Wyzwaniem wymagającym znacznie większej dozy kreatywności, jest określenie możliwego zakresu jej wykorzystania w kontekście edukacyjnym oraz sposobów włączenia drukowania przestrzennego do istniejących programów nauczania. Ponieważ sprzęt jest kosztowny, a jego nieumiejętne używanie powoduje także straty drogich materiałów, warto przemyśleć, kto ma być użytkownikiem drukarki, w jakim będzie wieku i jakimi umiejętnościami i przeszkoleniem może dysponować. Warto równie, przynajmniej na pierwszym etapie użytkowania, udostępniać ją w sposób kontrolowany.

W szkole, w której pracuje autor, Taz 4 3-D wykorzystuje się jako narzędzie nauki przez praktykę i element systemu motywacji, tworząc m.in. puchary dla zwycięzców konkursów z projektowania i symboliczne nagrody (zawieszki do kluczy itp.) dla najlepszych uczniów w danym tygodniu. Urządzenie ma służyć również do wydruku miniaturowych modeli struktur zaprojektowanych przez uczniów w ramach projektów inżynieryjnych i ekonomicznych w świecie gry Minecraft, a zbudowane przez nich w wirtualnej rzeczywistości miasta zostaną odtworzone na zajęciach i będą stanowić przykłady zdobytej wspólnie wiedzy na temat modelowania przestrzennego, reguł prawa i sił rynkowych.

Jako że drukarka pozwala na realizację złożonych, profesjonalnych projektów, zakres jej zastosowań w szkolnictwie jest niemal nieograniczony. Jej atrakcyjność dla potencjalnych użytkowników zależy od inwencji nauczycieli i bibliotekarzy oraz od tego, ile dana instytucja jest w stanie zainwestować w uczenie projektowania i modelowania przestrzennego, a długoterminowym celem każdego programu druku 3-D powinno być pomaganie ludziom w tworzeniu obiektów przydatnych w życiu i nauce, inspirowanie do podnoszenia kwalifikacji technicznych oraz zapewnienie możliwości samodzielnego wprowadzania w życie własnych pomysłów.

Komentarze wyłączone.