Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

Wykorzystanie praktyki opartej na dowodach w australijskich bibliotekach dziedzinowych

Autor: Małgorzata Waleszko,

Kategorie: Biblioteki jako kolekcje, Branża, zawód i edukacja, Wykorzystanie informacji i socjologia informacji

Tagi: , , , , ,

Możliwość komentowania Wykorzystanie praktyki opartej na dowodach w australijskich bibliotekach dziedzinowych została wyłączona

Praktyka oparta na dowodach (ang. evidence-based practice – EBP) (zob. babin.bn.org.pl/?p=1670) w bibliotekarstwie to proces, w którym zdobywa się, ocenia i wykorzystuje zdobytą na podstawie określonych kryteriów wiedzę przy podejmowaniu praktycznych decyzji w codziennej działalności informacyjnej. W literaturze przedmiotu, za „dowody” w środowisku bibliotecznym uznaje się najczęściej „publikowane wyniki badań empirycznych”, przy czym brakuje zrozumienia, co można zaliczyć do podstaw empirycznie podbudowywanych i zgodnych z założeniami EBP działań, jakie są podglądy bibliotekarzy na to, czym faktycznie jest EBP i jak można wykorzystać ten model w kontekście zawodowym. Aby wypełnić tę lukę, autorki przeprowadziły jakościowe badanie mające na celu określenie typów dowodów używanych w praktyce przez australijskich bibliotekarzy pracujących w bibliotekach dziedzinowych oraz sposobów wykorzystywania i wpływu metod bazujących na dowodach w tym środowisku pracy.

Pierwszą część artykułu poświęcono omówieniu piśmiennictwa na temat EBP i sposobów definiowania tego pojęcia w różnych dyscyplinarnych kontekstach oraz bibliotekarstwu bazującemu na dowodach (ujmowanemu m.in. jako podejście, w którym promuje się gromadzenie, interpretację i integrację wiarygodnych, ważnych, relewantnych i możliwych do wykorzystania danych pochodzących z obserwacji, relacji użytkowników i badań empirycznych, w celu poprawy jakości usług i lepszego ugruntowania wydawanych sądów i podejmowanych decyzji). W kolejnych zaprezentowano teoretyczne założenia przeprowadzonego badania i wykorzystaną w nim metodologię, a następnie przedstawiono uzyskane wyniki, wnioski dotyczące roli EBP z perspektywy bibliotekarzy i sugestie dotyczące możliwych kierunków dalszych badań.

Dane do analizy zebrano w trakcie częściowo ustrukturyzowanych wywiadów z 4 bibliotekarzami – przedstawicielami bibliotek medycznych, prawnych i korporacyjnych oraz konsultantem informacyjnym z sektora edukacyjnego; badanych poproszono również o prowadzenie przez dwa tygodnie dzienników, w których mieli notować swoje uwagi i odczucia nt. typów używanych dowodów oraz powodów i okoliczności ich wykorzystywania. Na tej podstawie wyłoniono i szczegółowo omówiono w tekście poglądy respondentów na to, co można uznawać za wiarygodne i rzetelne informacje mogące stanowić przesłanki podejmowanych działań (poza publikacjami naukowymi, raportami i recenzjami zaliczono do nich także wiedzę zdobytą w trakcie studiów, pracy i szkoleń oraz lokalne źródła, takie jak statystyki wykorzystania, sondaże i opinie użytkowników), czynniki środowiskowe i implikacje związane ze stosowaniem EBP oraz przydatność tego podejścia w środowisku pracy uczestników. Stworzono również „mapę” dowodów używanych przez australijskich bibliotekarzy dziedzinowych w kontekście organizacyjnym, badawczym i zawodowym, posiłkując się istniejącymi teoretycznymi ramami EBP.

Komentarze wyłączone.