Babin

Katalogi biblioteczne cieszą się niską popularnością wśród użytkowników Internetu poszukujących zarówno informacji rzeczowych, jak i bibliograficznych, wielu ekspertów zaleca więc głęboką restruktryzację tych narzędzi i ewolucję tradycyjnych interfejsów OPAC w kierunku systemów „następnej generacji”, wzorowanych na wykorzystywanych masowo komercyjnych platformach takich jak Amazon czy Google i mających zapewniać odbiorcom zbliżone doświadczenia nawigacyjne i możliwość korzystania z dodatkowych opcji (takich jak narzędzia społecznościowe, systemy rekomendacyjne, mobilne interfejsy, dostępność treści materiałów online, „bezszwowa” integracja różnych, zewnętrznych źródeł itp.) oraz strategii wyszukiwawczych. W artykule rozpatrzono wady i zalety włączania komercyjnych rozwiązań do tradycyjnych bibliotecznych OPAC, przedyskutowano również, w jaki sposób jakościowe podejście (metoda studium przypadku) może pomóc w badaniu interfejsów sieciowych aplikacji oraz w poszerzeniu rozumienia mechanizmów komunikacji w sieci www.

Na wstępie, autor przedstawia, na konkretnych przykładach (analizując m.in. interfejsy katalogu biblioteki Uniwersytetu Edynburgu, Uniwersytetu Willamette, Biblioteki Narodowej Australii, WorldCat) i z odwołaniami do wniosków z wcześniejszych publikacji na ten temat, najbardziej charakterystyczne cechy i trendy projektowania katalogów następnej generacji, ocenia także mocne i słabe strony najpopularniejszych metod oceny ich użyteczności oraz skuteczności komunikacyjnej (listy kontrolne, podejście heurystyczne, analiza zawartości). Wskazuje też, które z opcji stosowanych w serwisach typu Google (np. algorytmy dające pierwszeństwo najświeższym, lecz niekoniecznie najbardziej wiarygodnym i relewantnym źródłom) nie sprawdzą się w przypadku instytucji kultury. Omawia następnie szczegółowo specyfikę interfejsów dostosowanych do potrzeb i nawyków informacyjnych różnych grup użytkowników. W podsumowaniu przybliża możliwe strategie bibliotek na przyszłość i uzasadnia, dlaczego najbardziej zasadnym podejściem do integracji OPAC z innymi narzędziami wyszukiwawczymi jest „przekład” logiki komercyjnej na biblioteczną, a nie postawa typu „kopiuj – wklej”.