Babin

Według szacunków ekspertów, w 2016 r. liczba używanych w domach i miejscach pracy urządzeń podłączonych do Internetu przekroczy 25 miliardów, a wraz ze wzrostem powiązań i danych gromadzonych w środowisku sieciowym rośnie nie tylko liczba nieograniczonych możliwości, jakie ma zapewniać tzw. Internet rzeczy (ang. Internet of Things – IOT), lecz również wyzwań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i prywatności użytkownikom nowych technologii. W artykule, na podstawie przeglądu literatury przedmiotu, omówiono zalety związane z upowszechnianiem się tej koncepcji oraz budowanych na jej bazie rozwiązań, potencjalny wpływ IOT na biblioteki, rolę tych instytucji w nowej, cyfrowej rzeczywistości oraz systematyczne podejście, jakie powinny przyjąć by gwarantować swoim czytelnikom należytą ochronę w nowym ekosystemie, w kontekście koncepcji Security of Things (SOT), czyli bezpieczeństwa rzeczy.

IOT to olbrzymia sieć przedmiotów (komputerów, mobilnych narzędzi komunikacyjnych, urządzeń gospodarstwa domowego itp.) połączonych z Internetem oraz z sobą nawzajem i mogących gromadzić, przetwarzać i wymieniać dane oraz komunikować się między sobą. To także ogromna sieć relacji między poszczególnymi ludźmi, osobami i rzeczami, i między różnymi przedmiotami. Dla bibliotek, jako instytucji zajmujących się udostępnianiem informacji i danych oraz obsługą użytkowników, z których niemal każdy ma przy sobie różne urządzenia komunikacyjne, środowisko IOT jest niezmiernie ważne, gdyż determinuje sposób i szybkość obsługi czytelników, sposób dostarczania usług, kontakty zewnętrzne i oczekiwania odbiorców, pozwala też m.in. na znaczne oszczędności czasu personelu i, dzięki analityce danych użytkowników, większą personalizacje usług. W dobie masowych ataków hakerskich oraz katastroficznych scenariuszy związanych z utratą kontroli nad informacjami i obiektami zarządzanymi za pośrednictwem sieci www, społeczność biblioteczna musi być też jednak świadoma zagrożeń związanych z podatnością „inteligentnych” urządzeń elektronicznych i sieci teleinformatycznych na awarie i ingerencje oraz zdawać sobie sprawę z konsekwencji takich naruszeń dla jednostek i organizacji. Wg autora, by zachować zaufanie odbiorców, biblioteki powinny dostarczać osobom korzystającym z ich łączy i urządzeń, przejrzystych i regularnie aktualizowanych informacji dotyczących środków podejmowanych by rozwiązywać problemy w zakresie ochrony prywatności i bezpieczeństwa danych (takich jak regularne sprawdzanie słabych punktów infrastruktury technicznej i luk zabezpieczeń), i umieszczać je na swoich stronach, platformach społecznościowych oraz w fizycznych lokalizacjach. Muszą też ściśle współpracować z jednostkami IT by rozumieć problemy związane z IOT i rozwojem spójnej strategii ochrony infrastruktury technicznej oraz koordynacji elementów łączących systemy i urządzenia używane w bibliotece. Jako przydatne kroki wskazano również organizację szkoleń i otwartych wykładów uczulających na zagrożenia związane z wdrażaniem i korzystaniem z rozwiązań IOT.