Babin

Autorka uważa, że zmiany cywilizacyjne w post industrialnym społeczeństwie zmuszają naukowców do wypracowania nowych koncepcji badawczych w naukach humanistycznych i społecznych. Konieczna staje się rewizja dotychczasowych metod, programów badawczych i  założeń filozoficznych oraz ustalenie nowych strategii badań.

Autorka precyzuje znaczenie niektórych terminów. Metodologię definiuje jako „system metod i założeń badań naukowych” oraz naukę o tym systemie. Proponuje też uznawanie jej za „naukę o organizacji działalności badawczej”. Zwraca uwagę, że pod koniec XX w. bibliotekoznawcy koncentrowali się na funkcjonowaniu biblioteki jako systemu, korzystając z pojęć i osiągnięć takich dziedzin jak teoria systemów, cybernetyka, teoria informacji (synergia), teoria zarządzania. Z czasem zainteresowania zaczęły się przesuwać w kierunku problemów wpływu bibliotek na środowisko naukowe i społeczne. W opisie tego ostatniego coraz częściej pojawia wielowariantowość i różnorodność ujęć, charakterystyczne dla postmodernizmu.

Autorka wyróżnia mikro- i makro- strategie badawcze. Pierwsze sprowadzają się do opisu poszczególnych obiektów i procesów, drugie – zakładają podejście wielodyscyplinarne i  systemowe. Zwraca uwagę na dynamikę badanych procesów i zjawisk. Celem nowoczesnego bibliotekoznawstwa staje się ukazanie powiązań między różnymi obiektami badawczymi; efektem takiego podejścia jest też rozszerzenie podstaw filozoficznych współczesnej nauki.