Babin

Specjalistów z zakresu bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (BIN) kształci się w Australii w szkołach wyższych od 1959 r. (wcześniej zdobywali kwalifikacje na prowadzonych przez bibliotekarzy kursach zawodowych, wg programu i wymagań egzaminacyjnych ustalanych przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Australii). W artykule omówiono krótko historię edukacji bibliotekoznawczej w tym kraju i akademizacji nauczycieli BIN oraz status BIN jako dyscypliny akademickiej (por. BABIN 2004/1/2/88), omówiono również wyniki badania poświęconego ocenie produktywności i globalnej widoczności australijskich wykładowców bibliotekoznawstwa na podstawie danych z 8 dziedzinowych baz .

Wyszukiwanie (wszystkie warianty nazwisk) zawężono do nauczycieli akademickich zatrudnionych co najmniej przez dwa lata w którymś z akredytowanych szkół BIN w okresie 1959-2008 (łącznie 382 osoby). Do bibliometrycznej analizy ich dorobku naukowego wykorzystano bazy ALISA, LISA, LISTA, LLIS, AEI+, SSCI, SCI i AHCI; wyszukane w nich rekordy importowano do Refworks w celu ich ujednolicenia i sprawdzono pod kątem dokładności; ponad 80% z nich stanowiły publikacje z czasopism naukowych. Łącznie udało się znaleźć 2235 artykułów z czasopism napisanych przez co najmniej 1 wykładowcę z próby (wszystkie powstały po 1967 r.); 3/4 z nich miały jednego autora, większość powstała po 1980 r; zanotowano przy tym w późniejszych latach wzrost liczby publikacji tworzonych wspólnie, zwłaszcza po 2000 r. Ustalono m.in., że ok. 1/3 badanych nie napisała żadnego z indeksowanych w przeszukanych bazach artykułów, a autorstwo 1/4 z nich można przypisać mniej niż 5% wykładowców (głównie o długim stażu pracy). Niemal połowa ze zidentyfikowanych artykułów została opublikowana w ogólnokrajowych australijskich czasopismach indeksowanych tylko w krajowych i ograniczonych wyłącznie do publikacji z BIN bazach. Stwierdzono, że w przypadku BIN ewaluacja bibliometryczna bazująca na danych tylko z jednej bazy danych (np. LISA) lub nawet grupy globalnych, wielodziedzinowych serwisów z typu Scopus, czy Thomson Reuters, nie daje pełnych i wiążących rezultatów, a w celu stworzenia wiarygodnego obrazu australijskiej produkcji naukowej z zakresu bibliotekoznawstwa, należy uwzględniać w badaniach bibliometrycznych także lokalne bazy danych .