Babin

Mimo, że trójwymiarowe środowisko wirtualne „Second Life” (SL) (zob. BABIN 2007/4/221; BABIN 2008/1/8; BABIN 2009/2/88; BABIN 2010/3/179; BABIN 2011/3/108) nie rozwija się aż tak dynamicznie jak np. Facebook, czy wiodące gry komputerowe, w 2009 r. uczestniczyło w nim 15 mln użytkowników, a obroty finansowe gry szacowano na 567 mln USD. Chociaż koncerny stopniowo zmniejszają swoje zainteresowanie tą aplikacją i nie zdobyła ona tak dużej liczby użytkowników jak np. wirtualny świat Habbo, nadal duże nadzieje wiąże się z jej rolą edukacyjną. W artykule omówiono rolę i specyfikę działalności bibliotek w świecie SL z perspektywy bibliotekarzy mających doświadczenie w eksperymentowaniu z pracą w światach wirtualnych.

Biblioteki włączyły się do SL w pierwszych latach XXI w. Najbardziej znanym projektem bibliotecznym jest nadal realizowany przez ALS (Alliance Library System) Archipelag Info. Celem autorów był przegląd aktywności, poglądów i postaw bibliotekarzy uczestniczących w SL. Na podstawie literatury przedmiotu opracowano częściowo sformalizowaną ankietę i przeprowadzono 10 pogłębionych wywiadów. Przy doborze próby zastosowano tzw. metodę kuli śnieżnej, tzn. wybrano paru bibliotekarzy znanych ze znajomości tematyki i poproszono ich o wytypowanie osób zaangażowanych w rozwijanie usług bibliotecznych w ramach tej gry, które podawały kolejne znane sobie nazwiska specjalistów ds. SL.

Respondentów (głównie bibliotekarze ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii) pytano m.in. o: 1) rodzaje działalności prowadzonej w SL. Wszyscy badani wymienili usługi informacyjne, przysposobienie biblioteczne, szkolenia w zakresie SL, ale też promowanie czytelnictwa i bibliotek. Niektórzy podkreślali zalety SL (nowatorstwo, dostosowanie do potrzeb młodzieży). Na ogół uważano, że nie można porównywać świata wirtualnego z realnym, a usługi świadczone w obu powinny się uzupełniać: 2) pożądane kwalifikacje i umiejętności bibliotekarzy pracujących w środowisku wirtualnym. Oprócz tych cenionych w świecie rzeczywistym wymieniono dobrą znajomość technologii komputerowej i oprogramowania SL oraz poczucie humoru; 3) stosunek bibliotekarzy do działań w Archipelagu Info. Zanotowano odmienne opinie: chwalono możliwość bliskiej współpracy bibliotek w Archipelagu, narzekano na mniejszą rozpoznawalność poszczególnych placówek, a zwłaszcza na słabe ich uwidocznienie w znanych wyszukiwarkach; 4) możliwości i ograniczenia bibliotekarzy pracujących w SL. Respondenci cenili możliwości rozwoju osobistego i zawodowego, uczestnictwo w wiodącym eksperymencie, nowe wyzwania, możliwość rozmów z różnymi osobami na wiele tematów, kontakt z kolegami z całego świata; narzekali na trudności ze zdobywaniem funduszy, zależność od nie zawsze doskonałej technologii oraz niedocenianie przez władze biblioteczne ich pracy. We wnioskach m.in. zaleca się zwiększenie reklamy i promocji bibliotecznych usług SL, nawiązanie kooperacji z innymi niż biblioteki instytucjami kulturalnymi i edukacyjnymi. Z powodu kryzysu ekonomicznego i ograniczeń technicznych usługi w SL nie rozwijają się tak dynamicznie jak chcieliby bibliotekarze i nadal pozostają w fazie eksperymentów.