Rozszerzona rzeczywistość w edukacji: projekt SCARLET+
,Kategorie: Branża, zawód i edukacja, Technologia informacyjna i bibliotekarska, Źródła informacji
Tagi: cymelia, e-zasoby, edukacja, rozszerzona rzeczywistość, stare druki, technologie informacyjne, Wielka Brytania, zbiory specjalne
Możliwość komentowania Rozszerzona rzeczywistość w edukacji: projekt SCARLET+ została wyłączona
New Media Consortium (międzynarodowa koalicja instytucji edukacyjnych i kulturalnych zainteresowanych wykorzystaniem nowych mediów w edukacji), w swojej publikacji Horizon Report 2011 (coroczny raport z badań dotyczących trendów w szkolnictwie) uznała rzeczywistość rozszerzoną (ang. augmented reality – AR) za jedną z technologii mogących mieć w najbliższych latach znaczący wpływ na sektor oświaty. Prognoza ta stała się inspiracją dla finansowanego przez JISC i realizowanego na University of Manchester (UM) projektu SCARLET (Special Collections using Augmented Reality to Enhance Learning and Teaching), mającego na celu ewaluację zastosowań narzędzi AR w szkolnictwie i eliminację barier utrudniających wykorzystanie w procesie nauczania zbiorów specjalnych dzięki wdrażaniu na uczelniach aplikacji tego typu.
W artykule przybliżono definicję i postępy w rozwoju AR, czyli systemów łączących świat realny z generowaną komputerowo rzeczywistością wirtualną (np. przez nakładanie trójwymiarowej grafiki na obraz widziany przez kamerę), a następnie omówiono założenia programu SCARLET, prowadzonego przez zespół zadaniowy centrum MIMAS MU między czerwcem 2011 r. a majem 2012 r. (jako źródłowy materiał badawczy posłużyły w nim m.in. najważniejsze wydania Boskiej Komedii Dantego z lat 1472-1555) oraz przebieg i wyniki jego kontynuacji (SCARLET+) z okresu: czerwiec 2012 – kwiecień 2013, koncentrując się na szczegółowym przedstawieniu wyzwań związanych z tworzeniem aplikacji AR na potrzeby ostatniego projektu i prowadzeniem sesji AR dla pracowników i studentów.
Narzędzia AR stosowane w ramach SCARLET miały na celu wzbogacenie procesu uczenia się o informacje kontekstowe dotyczące fizycznych zasobów ze zbiorów specjalnych, ujętych w programie nauczania. Dzięki nim studenci mogli korzystać symultanicznie z trudno dostępnych, oryginalnych materiałów źródłowych (starodruki) i dodanych do nich cyfrowych treści (obrazy, tekst, zasoby edukacyjne online, informacje o przeglądanych obiektach). Zadaniami zespołu zaangażowanego w realizację kolejnego etapu programu: SCARLET+ było wdrożenie pilotażowych programów AR w odniesieniu do innego typu zasobów, na kolejnych dwóch brytyjskich uczelniach: University of Sussex (US) oraz University for the Creative Arts (UCA), kształtowanie umiejętności i wiedzy niezbędnych do posługiwania się tą technologią oraz testowanie i ewaluacja pakietu narzędziowego SCARLET. W ramach projektu, wewspółpracy z bibliotekarzami działów zbiorów specjalnych, pracowano na kolekcji organizacji Mass Observation ze zbiorów US oraz zbiorach XX-wiecznej sztuki użytkowej muzeum uniwersyteckiego UCA (Crafts Study Centre).
Wg autorów, oba projekty SCARLET+ okazały się bardzo wartościowym doświadczeniem edukacyjnym dla wszystkich zaangażowanych w ich realizację stron: działu zbiorów specjalnych US, muzeum UCA i zespołu MIMAS i wskazały nowe kierunki rozwoju tej inicjatywy. Mimo niewielkiej skali tych pilotażowych badań, udało się dzięki nim wypromować unikalne zasoby obu instytucji, a w każdej z nich stworzono własną implementację AR, pozwalająca na uwydatnienie charakterystycznych i wyjątkowych cech wykorzystywanych źródłowych obiektów.