Babin

Szybki rozwój wiedzy i postępów w zakresie rozwoju ICT zmienił znacząco zakres i sposób świadczenia usług bibliotecznych, a także formułę edukacji bibliotekoznawczej, wymuszając wprowadzenie istotnych jakościowych zmian do sposobów kształcenia i programów studiów z tej dziedziny, pozwalających na ich lepsze dopasowanie do potrzeb rynku w cyfrowej erze. Jedną z nowych i dynamicznie rozwijających się metod edukacyjnych jest e-learning. W artykule przedstawiono wyniki badania analizującego wpływ nowych technologii edukacyjnych na uczenie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (BIN) oraz zakres implementacji e-learningu w wybranych szkołach BIN na świecie; omówiono również techniki e-learningu przydatne w nauczaniu tej dyscypliny oraz największe wyzwania przed jakimi stoi środowisko biblioteczne w Indiach.

W analizowanej próbie badawczej znalazły się 23 uczelnie, głównie ze Stanów Zjednoczonych, oferujące kursy BIN w środowisku VLE. Dane na ich temat zgromadzono na podstawie analizy zawartości ich stron www oraz kwestionariuszy rozsyłanych drogą elektroniczną. 19 z badanych szkół prowadziło zdalne programy BIN na poziomie magisterskim, 3- licencjackim, 1 – certyfikowanego kursu. Tylko 6 z nich wykorzystywało e-learning w programach podyplomowych i doskonalenia zawodowego, a 1 (Uniwersytet Arizony) – zapewniał możliwość ukończenia studiów doktoranckich online. Tekst zawiera szczegółowe dane nt. czasu trwania i zakresu e-programów BIN w każdej z instytucji, mediów i metod wykorzystywanych w komunikacji, organizacji akredytujących kursy e-learningowe stosowanego oprogramowania i systemów zarządzania nauczaniem (LMS), a także wykorzystania technologii 2.0 (blogów, Wiki, RSS, IM i różnego typu portali i serwisów społecznościowych) w procesie dydaktycznym.

Do głównych barier utrudniających implementację e-learningu w indyjskich szkołach BIN zaliczono m.in. ograniczenia infrastrukturalne i finansowe, brak odpowiedniej wiedzy i szkoleń uczących wykorzystania narzędzi informacyjnych, brak stałej kadry naukowej i dobrze wykwalifikowanych w zakresie wykorzystania ICT pedagogów w dużej części uczelni, brak ujednoliconych standardów dotyczących zawartości programowej, czasu trwania kursów BIN i zasad przyjęć na studia, tendencje do obniżania standardów kształcenia BIN, brak polityki wspierającej-learning w bibliotekoznawstwie na poziomie ogólnokrajowym oraz globalnej perspektywy, czyli skoordynowanej strategii kształcenia BIN w Indiach w ramach programów międzynarodowych. Autorzy rekomendują w związku z tym organizowanie seminariów, konferencji i warsztatów na temat e-learningu na wydziałach BIN w celu promocji edukacji online i podnoszenia świadomości nt. wykorzystania cyfrowych technologii w nauczaniu, budowanie środowiskowej sieci wsparcia dla tego typu inicjatyw, aktualizację programów nauczania i oferty dydaktycznej BIN, modernizację technicznej infrastruktury wspomagającej kształcenie cyfrowych kompetencji, powołanie przez University Grants Commision (organ odpowiedzialny za rozdział środków na rozwój nauki i ustalanie standardów edukacji uniwersyteckiej) komitetu mającego zajmować się opracowywaniem i normalizacją programów e-edukacji, a także odpowiedniej instytucji akredytacyjnej, i stworzenie ogólnonarodowej polityki w tym zakresie dla edukacji BIN.