Usługi dla bibliotek akademickich w nowej erze
,Kategorie: Źródła informacji, Technologia informacyjna i bibliotekarska, Biblioteki jako kolekcje, Działalność biblioteki
Tagi: biblioteka 2.0, biblioteki szkół wyższych, sieć 2.0
Możliwość komentowania Usługi dla bibliotek akademickich w nowej erze została wyłączona
Artykuł poświęcono kwestii integracji serwisów bazujących na sieci 2.0 z usługami najbardziej zaawansowanych technologicznie bibliotek akademickich na świecie. Omówiono w nim wyniki badania, będącego kontynuacją projektu autorów zrealizowanego w 2009 r. i sprawdzającego wykorzystanie w instytucjach tego typu 6 narzędzi 2.0: RSS, IM, weblogów, tagów, sieci społecznościowych i mediów strumieniowych oraz akceptację takich bibliotecznych kanałów informacyjnych przez użytkowników. Stwierdzono wówczas relatywnie niski poziom implementacji usług 2.0 (najbardziej rozpowszechnioną okazało się RSS, najmniej – tagi) i ograniczone zainteresowanie nimi ze strony bibliotecznej klienteli.
W kolejnym badaniu, przeprowadzonym między listopadem 2010 a lutym 2011, przeanalizowano metodami ilościowymi zawartość stron www głównych bibliotek 200 uniwersytetów z listy najlepszych światowych uczelni z 2008 r., by sprawdzić zakres implementacji i cele używania powyższych 6 podstawowych serwisów 2.0 oraz Facebooka, Twittera, interfejsów dla urządzeń mobilnych, usług informacyjnych za pośrednictwem SMS, Youtube i aplikacji browser toolbar. Dokonano również przeglądu literatury, by sprawdzić krytyczne opinie na temat serwisów sieciowych w bibliotekach i określić najczęściej podnoszone problemy i zagadnienia. Porównanie danych zebranych w obu badaniach pozwoliło stwierdzić pewien wzrost wykorzystania omawianych technologii (największy w przypadku serwisów społecznościowych (27%), najmniejszy – weblogów 4%), ustalono również, że część bibliotek zrezygnowała w ciągu 2 lat dzielących oba badania z niektórych usług sieci 2.0 (7,5% – z RSS i IM, 30,6% – z mediów strumieniowych, 47% – z weblogów (traktowanych głównie jako platformy informacyjne, a nie kanały komunikacji i interakcji) i aż 64,7% z tagów w OPAC). Najwyższy poziom akceptacji narzędzi 2.0 zanotowano w bibliotekach Ameryki Północnej. Jednocześnie zwrócono uwagę na nadal mało nowatorski sposób używania serwisów tego typu przez użytkowników (głównie wyszukiwanie i pozyskiwanie informacji, a nie dodawanie treści).
Wg autorów, decyzji o wprowadzaniu w bibliotekach nowych, modnych sieciowych usług, które na stałe zaangażują oddelegowanych do ich prowadzenia bibliotekarzy, nie należy podejmować pochopnie, trudno też opracować jakieś uniwersalne zalecenia w tym zakresie, gdyż preferencje oraz fascynacje użytkowników, podobnie jak sieciowe trendy, często się zmieniają. Pogoń za tymi trendami nie przynosi często oczekiwanych efektów, nie należy się też spodziewać, że internauci, czy właściciele mobilnych urządzeń zaczną masowo partycypować w życiu bibliotek tylko dlatego, że udostępniają one swoje informacje przez ten same serwisy, który służą milionom ludzi do kontaktów ze znajomymi, czy oglądania plików filmowych i muzycznych. Biblioteki powinny raczej starać się przyciągać uwagę do swoich fizycznych i cyfrowych zasobów przez świadczenie wyjątkowych usług online, takich, w których liczy się bardziej oferowany produkt, niż popularność mediów za pośrednictwem których jest dostarczany czy reklamowany (por. BABIN 2009/2/123, BABIN 2010/2/110).