Babin

W debatach dotyczących przyszłości bibliotek szkół wyższych podkreśla się coraz częściej konieczność rozszerzania usług bibliotecznych m.in. o doradztwo dziedzinowe i szkolenia oraz wskazuje na znaczenie solidnych programów współpracy ze środowiskiem naukowym i studentami (ang. liason programs). W artykule omówiono piśmiennictwo poświęcone sposobom rozumienia zadań i ról bibliotekarzy dziedzinowych odpowiedzialnych za kontakty z kampusem oraz wspieranie misji naukowo-dydaktycznej uczelni, a także modele organizacji takiej współpracy i mierzenia jej wpływu na realizację celów instytucjonalnych. Przedstawiono również doświadczenia Uniwersytetu Maryland (UMD) związane z wprowadzaniem zmian organizacyjnych i rozwojem liaison program.

Proces restrukturyzacji rozpoczęto w bibliotekach UMD w 2012 r. od zatrudnienia 2 nowych prodziekanów ds. bibliotek i służb publicznych oraz powołania zespołu zadaniowego odpowiedzialnego za opracowanie programu usług edukacyjnych, które będą świadczone przez bibliotekarzy delegowanych do współpracy z wydziałami (ang. liason librarians), nazywanych dalej bibliotekarzami dziedzinowymi (BD). Efektem jego prac był opublikowany rok później raport Liason Librarian Task Force 2012-2013, The University of Maryland Libraries, Final Report. Zdefiniowano w nim 5 głównych obszarów odpowiedzialności BD: gromadzenie, informacja naukowa, szkolenia, kontakty zewnętrzne oraz komunikacja naukowa / zarządzanie danymi. Określono również podstawowe kompetencje liason librarians i zarekomendowano stworzenie metod ewaluacji podejmowanych przez nich działań oraz planu ich promocji na terenie kampusu. Dokument ten stał się podstawą dalszego rozwoju programu współpracy. W jego ramach, wszystkich BD skupiono w jednym dziale o nazwie Badania i Edukacja (choć pozostali oni rozdzieleni między mniejszymi jednostkami administracyjnymi), co umożliwiło łatwiejszą koordynację ich pracy. W kolejnych latach wydano publikację definiującą podstawowe kwalifikacje BD (zarówno twarde, jak i miękkie), podjęto również prace nad formalizacją programu ich dokształcania i opracowaniem przewodnika szkoleń dla BD oraz stworzeniem modelu komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej. Uruchomiono również strony promujące program współpracy oraz usługi bibliotekarzy odpowiedzialnych za kontakty z poszczególnymi wydziałami. Jedną z najbardziej widocznych nowych inicjatyw było w tym czasie otwarcie w jednej z bibliotek UMD Research Commons – przestrzeni naukowo-badawczej umożliwiającej studentom i wykładowcom wspólną pracę nad różnego typu projektami naukowymi, oferującej usługi wspierające zaawansowane badania na wszystkich poziomach procesu badawczego oraz fachową pomoc specjalistów dziedzinowych.

Autorka przybliżyła w tekście, w jaki sposób personel bibliotek UMD radził sobie z redefinicją realizowanych zadań i koniecznością spełniania nowych oczekiwań w związku z reorganizacją pracy BD, oraz jakie kroki podjęto by usprawnić proces transformacji, zapewnić sprawną komunikację i współpracę w nowym zespole oraz budowanie partnerskich relacji z różnymi jednostkami uczelni. Przedstawiła również dalsze planu rozwoju usług współpracy, zakładające m.in. opracowanie stałego modelu oceny efektów działalności dydaktycznej BD.