Babin

Na podstawie przeglądu rosyjskiej literatury przedmiotu, autorka charakteryzuje nową dyscyplinę naukową funkcjonującą pod nazwą biblioetnologia lub etnobibliotekarstwo. Od lat 90. XX w. można obserwować w Rosji wzmożony ruch migracyjny i tworzenie się wielokulturowego społeczeństwa, co zmusiło biblioteki do pracy w odmiennych warunkach społecznych. Biblioteki we wszystkich krajach WNP stanęły przed nowymi wyzwaniami, a wnioski i uogólnienia ze zdobytych doświadczeń omawiano na licznych konferencjach narodowych i międzynarodowych, powstawały poradniki metodyczne i zalecenia, zaczęła się tworzyć nowa dyscyplina naukowa badająca tendencje i zasady rozwoju bibliotek jako ośrodków wielu kultur. Odwołując się do dokumentów IFLA, UNESCO oraz doświadczeń krajów WNP, zaczęto tworzyć własne koncepcje naukowo-metodyczne, prezentowane w coraz liczniejszych artykułach naukowych. Na ich podstawie, autorka podjęła próbę określenia specyfiki nowego działu badań bibliotekoznawczych.

Za główne kierunki badań uznano: a) analizę doświadczeń i osiągnięć bibliotek traktowanych jako centrum dialogu międzykulturowego, zwłaszcza w rejonach przygranicznych Rosji i w krajach WNP, b) krajową i międzynarodową współpracę bibliotek i wspólną politykę kulturalną, c) specyfikę pracy z różnymi mniejszościami etnicznymi i Rosjanami na emigracji, d) zróżnicowanie zadań w zależności od typu biblioteki, e) propagowanie czytelnictwa wśród mniejszości etnicznych. Celem bibliotek stała się obecnie praca nad zachowaniem dziedzictwa kulturowego rdzennej ludności krajów Syberii i Dalekiego Wschodu oraz innych mniejszości narodowych i etnicznych w duchu tolerancji, współpracy i zachowania szacunku dla każdej z kultur. Przedmiotem badań biblioetnologii są rozpatrywane pod tym kątem wszystkie procesy biblioteczne – polityka kulturalna, gromadzenie zbiorów, ich opracowanie, udostępnianie, czytelnictwo i informacja naukowa. Biblioetnologia korzysta z metodologii naukowej różnych dyscyplin – bibliotekoznawstwa, etnologii, filozofii, psychologii, pedagogiki i innych. Stopniowo zyskała ona rangę dyscypliny akademickiej – uniwersytety uwzględniają w swoich programach taką specjalizację, prowadzone są badania naukowe, publikowane prace, bronione dysertacje magisterskie, kandydackie i doktorskie, a bibliotekarze mogą na studiach dziennych i zaocznych zdobywać specjalność biblioetnologa.