Babin

Na Uniwersytecie Florydy (UF) serwis Facebook wykorzystywany jest od 2008 r. jako narzędzie wspierające prowadzenie zajęć online z metod wyszukiwania informacji w bibliotece, przeznaczonych dla studentów Honors Program (program dla uzdolnionej młodzieży).

W artykule zreferowano literaturę fachową dotyczącą możliwości wykorzystania tego portalu w środowisku akademickim (por. BABIN 2008/4/297). Do tej pory pojawiło się niewiele tekstów na temat używania go jako systemu zarządzania klasą komputerową (CMS), brakuje też publikacji dotyczących jego adaptacji na potrzeby zajęć bibliotecznych. Zauważono, że Facebook góruje nad konwencjonalnymi CMS tym, że cieszy się wśród studentów bardzo dużą popularnością i jest przez nich regularnie odwiedzany. Pojawiły się już możliwości synchronizacji wybranych CMS z tym serwisem. Bibliotekarze używają go jako kanał komunikacji z czytelnikami, a jedna z amerykańskich uczelni (Pennsylvania State University) opracowała aplikację umożliwiającą dostęp do katalogu biblioteki ze swojego profilu na FB.

Na UF dostępne są różne platformy edukacyjne umożliwiające nauczanie online, takie jak WebCT, Blackboard czy Sakai. Na wdrożenie nowego narzędzia komunikacyjnego zdecydowano się w związku z popularnością wśród studentów technologii 2.0. Musiało ono posiadać następujące właściwości CMS: możliwość prowadzenia dyskusji, dystrybucji dokumentów, wysyłania wiadomości grupowych, uaktualniania ogłoszeń i prowadzenia forum online bez konieczności instalacji dodatkowego oprogramowania. Zdecydowano się na Facebook, m.in. ze względu na jego popularność nieporównywalną z innymi serwisami, która miała ułatwić kontakt na linii student – wykładowca. Założono grupę – jest to narzędzie łatwe do zarządzania (przedstawiono sposób jego tworzenia i obsługi), które pozwala na komunikowanie się w zamkniętym gronie. Spośród opcji prywatności (grupy mogą być otwarte, zamknięte lub tajne), zdecydowano się na grupę tajną – oznaczy to m.in., że nie można jej znaleźć podczas wyszukiwania, a wszelkie obecne na niej informacje są niewidoczne dla osób z zewnątrz.

Autorzy przedstawili szereg wskazówek dotyczących pożądanych i niepożądanych zachowań bibliotekarzy na Facebooku oraz jego wad i zalet. Podkreślono m.in., że obecność kadry akademickiej na FB może być odebrana jako wkraczanie w przestrzeń należącą do studentów oraz że mogą oni nie chcieć korzystać z tego portalu w celach związanych z uczelnią, gdyż jest to narzędzie służące głównie do budowania relacji z innymi. Ważnym problemem, szczególnie z punktu widzenia bibliotekarzy, jest też skomplikowana polityka prywatności FB. Jednocześnie, posiadanie przez studentów wiadomości nt. wykładowców może zmniejszyć psychologiczny dystans miedzy tymi grupami i pozytywnie wpłynąć na wizerunek uczących.

Zaznaczono konieczność sprawdzenia, czy wszyscy studenci maja konto na Facebooku bądź czy nie są przeciwni jego założeniu, jak również ich stosunku do udostępniania wykładowcom części informacji o sobie. Istotne jest też dokładne określenie studentom wymaganego sposobu przekazywania informacji i dostarczania prac zaliczeniowych, w przeciwnym wypadku mogą oni wykorzystywać inne od oczekiwanych sposoby komunikowania się. Ponieważ Facebook nie dorównuje innym CMS m.in. w zakresie oceniania czy przeprowadzania testów online – w takich sytuacjach wykładowcy musieli polegać na innych narzędziach, jak np. skrzynki e-mail. Zdaniem autorów, pomimo pewnych braków, serwis ten pozwolił na znaczące poprawienie przepływu informacji i kontaktów między uczestnikami zajęć, zarówno w świecie realnym, jak i wirtualnym.