Babin

RDA to nowe, anglo-amerykańskie zasady katalogowania, opracowane przez członków Joint Steering Committee for Development of RDA i mające zastąpić obowiązujące dotychczas, drugie wydanie AACR (Anglo-American Cataloging Rules). Strukturę RDA oparto na konceptualnych modelach FRBR, FRAD i ICP, by zapewnić lepszą prezentację danych w katalogach online i łatwiejsze odnajdywanie poszukiwanych informacji. Funkcjonalność i poprawność zapisów nowego standardu testowano pod koniec 2010 r. pod nadzorem Biblioteki Kongresu, Narodowej Biblioteki Medycznej Stanów Zjednoczonych i Narodowej Biblioteki Rolniczej, we współpracy z 23 bibliotekami, instytucjami edukacyjnymi i dostawcami książek. Po ocenie zebranych wyników, w czerwcu 2011 r., zarekomendowano wprowadzenie RDA z pewnymi zastrzeżeniami, w tym takim, że jego implementacja nie nastąpi przed 1 stycznia 2013.

Testy bazowały głównie na ocenie kompatybilności RDA z MARC21, ponieważ jednak schemat ten w założeniu może być wykorzystywany przez użytkowników różnych formatów metadanych, część partnerów projektu, w tym biblioteki Uniwersytetu Columbia (CUL) i Uniwersytetu Chicago oraz Uniwersytet Illinois w Urbana-Champaign zdecydowały się na wykorzystanie w ewaluacji RDA rekordów w innych schematach stosowanych w środowisku bibliotecznym. Wszystkie trzy placówki wybrały Dublin Core, CUL sprawdzał dodatkowo MODS (Metadata Object Description Standard) i EAD (Encoded Archival Description). Rekordy do testów stworzono w formacie XML wykorzystując narzędzie oXygen. W artykule omówiono opracowane przez każdą instytucję procedury, organizację i przebieg prowadzonych prac oraz uzyskane wyniki. Przedstawiono również wnioski i zalecenia z dokonanej ewaluacji – zbieżne z rekomendacjami komitetu koordynującego test RDA w Stanach Zjednoczonych. Wskazano m.in. na potrzebę opracowania lepszych wytycznych oraz szkoleń dotyczących stosowania RDA w przypadku formatów innych niż MARC.