Babin

Istniejące sposoby klasyfikacji dokumentów, uwzględniające aspekty istotne dla działalności bibliotecznej i wydawniczej, są nie zawsze przydatne do systematyzacji zasobów bibliotek w czasie planowania prac digitalizacyjnych.

Autor wyróżnia następujące typy publikacji: dokumenty kartograficzne, plakaty, gazety, czasopisma (naukowe i popularne), albumy i reprodukcje obrazów, nuty, encyklopedie i informatory, literaturę naukową, literaturę popularno-naukową i podręczniki, dokumenty polityczno-prawne i normalizacyjne, literaturę dziecięcą i pocztówki. Uważa też, że digitalizacja wymaga oceny dokumentów z punktu widzenia formalnego, bowiem każdy z nich może być inaczej scharakteryzowany graficznie. Dobór formatu, standardów kompresji, metod digitalizacji i skanerów zależy od takich cech dokumentu jak rodzaj czcionki drukarskiej, ilość tabel i wykresów, nasycenie drobnymi elementami i cienkimi liniami (mapy), sposób łączenia kolorów (płynny, kontrastowy, podkreślony linią), duże czy drobne płaszczyzny koloru, grafika z przewagą linii itp.

Wstępna klasyfikacja ze względu na gęstość rozmieszczenia elementów (wysoka lub średnia), w zależności od typu publikacji oraz rodzaju grafiki (półtonowa, kreskowa, plakatowa), liczby wykresów, formy tekstu i tła, pozwalają w każdym typie dokumentów wydzielić grupy wymagające specjalnego traktowania w trakcie przenoszenia ich na formę cyfrową. W art. przedstawiono propozycję takiej klasyfikacji.