Koncepcja rozwoju bibliotek w Republice Czeskiej a kwestie równości płci
,Kategorie: Wykorzystanie informacji i socjologia informacji, Zarządzanie
Tagi: Czechy, bibliotekarstwo, gender mainstreaming, polityka informacyjna, równość płci, strategie rozwoju, wladze centralne, zarządzanie personelem
Możliwość komentowania Koncepcja rozwoju bibliotek w Republice Czeskiej a kwestie równości płci została wyłączona
Prace nad Koncepcją rozwoju bibliotek w RCz na lata 2011-2015 trwały bardzo długo, a dokument ten został przyjęty przez rząd dopiero w styczniu 2012 r. Wcześniej poddano go dyskusji w środowisku bibliotekarskim, które zgłosiło niewiele uwag, mających raczej charakter uściślający lub uzupełniający. Jedna z nich była jednak kłopotliwa, gdyż zarzucała Koncepcji dyskryminacyjny charakter. W końcu, po uzgodnieniu z Ministerstwem Kultury, zastrzeżenie to zostało odrzucone. Ten sam zarzut pojawił się jednak na jednym z blogów.
Jego autorka, „Kotka z Vinogradów” stwierdza, iż Koncepcja narusza wymogi gender mainstreaming, gdyż w analizie SWOT zaliczono do słabych stron bibliotek wysoki stopień feminizacji oraz wysoką przeciętną wieku ich pracowników, przy czym nie przytoczono na to żadnych dowodów. Co więcej, autorzy Koncepcji nie reagują na ten stan rzeczy i nie wskazują żadnych pozytywnych elementów, towarzyszących tym niby mankamentom – np. przewaga kobiet w bibliotekach może być pod wieloma względami bardzo korzystna. Nie można też zakładać, że biblioteki potrzebują (tylko) młodych i dynamicznych pracowników.
„Kotka” doradza, żeby zamiast pogoni za takimi pracownikami, stosować w bibliotekach age management (politykę zarządzania wiekiem). Dalej zaleca, żeby przeprowadzić pogłębioną analizę sytuacji kobiet i mężczyzn w tych placówkach, następnie przyjrzeć się dokładnie wszystkim regionom, znaleźć w nich miejsca nie objęte usługami bibliotecznymi i udostępniać je w takich lokalizacjach. Określa również pożądane cechy bibliotek i działania, głównie te związane ze środowiskiem lokalnym. Pod koniec informuje, że Koncepcja jej się nie podoba i że cieszy, się, że nie pracuje w bibliotece, mimo że ma wykształcenie bibliotekoznawcze i zawsze pragnęła być bibliotekarką i pracownikiem informacyjnym.
Do powyższych zarzutów, stwierdzeń i dobrych rad ustosunkowuje się w artykule sam Przewodniczący Stowarzyszenia Bibliotekarzy i Pracowników Informacji i jednocześnie Dyrektor Instytutu Bibliotekarstwa przy Bibliotece Narodowej w Pradze (NK ČR) – dr Vít Richter. Polemizując z zarzutem dyskryminacji powołuje się na konkretne wyniki badań, wskazuje też, że feminizacja zawodu bibliotekarza nie dotyczy wyłącznie Czech, a wielu innych krajów i apeluje o zachowanie zdrowego rozsądku w debatach na ten temat.