Babin

Artykuł dotyczący sposobów wykorzystania mediów społecznościowych i różnych technologii 2.0 w bibliotekach publicznych w celu modernizacji i rozszerzenia ich usług. Przedstawiono w nim wyniki analizy piśmiennictwa poświęconego wdrażaniu rozwiązań 2.0 w placówkach tego typu w krajach Zachodu. Odpowiednią literaturę dobrano po przeszukaniu baz LISA i EBSCO przy pomocy słów kluczowych „sieć 2.0”, „biblioteka 2.0” i „biblioteka publiczna 2.0”. W ramach badania dokonano też przeglądu zawartości stron www bibliotek będących pionierami w stosowaniu nowych aplikacji 2.0 (głównie instytucje ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Wielkiej Brytanii, Holandii, Australii i państw skandynawskich) (por. BABIN 2009/3/197, BABIN 2010/2/102, BABIN 2010/2/11).

Do niedawna, automatyzacja bibliotek szkolnych w Rosji zazwyczaj ograniczała się do prowadzenia elektronicznego katalogu i mediateki. Obecnie, w związku z rosnącą rolą cyfrowych zasobów informacyjnych, działalność tych placówek opiera się coraz częściej na szkolnych bibliotekach elektronicznych (SzBE), postrzeganych nie tylko jako miejsce udostępniające e-dokumenty, ale też umożliwiające za pośrednictwem Internetu, lub przy wykorzystaniu sieci lokalnej, dostęp do wielu różnorodnych usług i baz danych.

W związku z powszechną niemal dostępnością nośników elektronicznych o dużej pojemności, coraz więcej osób zaczyna tworzyć i gromadzić dużą liczbę cyfrowych treści na własny użytek, często związanych z rodzinną, czy lokalną historią. Niski poziom wiedzy nt. zasad przechowywania i zabezpieczania zasobów elektronicznych oraz ciągle zmieniające się oprogramowanie i sprzęt komputerowy zwiększają ryzyko utraty cennych danych i cyfrowych reprezentacji własnych wspomnień. Z badań dotyczących zarządzania osobistymi informacjami wynika, że chociaż większość osób zapisuje i kopiuje swoje pliki, niewiele z nich tworzy archiwa w tradycyjnym znaczeniu tego słowa i zna efektywne zasady ich organizacji i długotrwałego zachowania. Wg autorek, biblioteki publiczne i inne organizacje o podobnej misji mogą być doskonałym źródłem informacji na temat metod archiwizacji prywatnych zbiorów i dzielenia się nimi z innymi użytkownikami, warto też by aktywnie działały na rzecz zachęcania użytkowników do dzielenia się swoimi zbiorami i współtworzenia publicznie dostępnych cyfrowych zasobów dokumentujących życie swoich społeczności oraz prowadziły programy edukacyjne w tym zakresie.

Jednym z trudniejszych wyzwań, przed jakimi stoją bibliotekarze w czasach coraz szybszego rozwoju sieci www i rosnącej liczby projektów digitalizacyjnych, jest prezentowanie informacji o dostępnych online zasobach bibliotecznych w sposób przyjazny użytkownikom i umożliwiający łatwe dotarcie do poszukiwanych informacji oraz pełne poznanie bogactwa, wartości i zakresu bibliotecznych kolekcji. Wykorzystuje się w tym celu, z różnym stopniem powodzenia, m.in. bibliografie, listy A-Z i różnego typu przewodniki tematyczne oraz systemy zarządzania treścią, ułatwiające tworzenie przewodników online, takie jak LibGuides.

… więcej o Wykorzystanie LibGuides do promocji i prezentacji zbiorów specjalnych online

Biblioteka Sims Memorial (BSM) Uniwersytetu Southeastern Louisiana jest jedną z najbardziej innowacyjnych technologicznie placówek tego typu w St. Zjednoczonych, była też pierwszą amerykańską biblioteką, w której uruchomiono usługi informacji naukowej za pośrednictwem wiadomości tekstowych (por. BABIN 2008/1/46, BABIN 2009/2/125). W artykule przedstawiono przyczyny, które skłoniły dyrekcję BSM w 2004 r. do podjęcia decyzji o wprowadzeniu tej metody komunikacji z użytkownikami oraz zalety jej wykorzystania.

Artykuł poświęcono kwestii integracji serwisów bazujących na sieci 2.0 z usługami najbardziej zaawansowanych technologicznie bibliotek akademickich na świecie. Omówiono w nim wyniki badania, będącego kontynuacją projektu autorów zrealizowanego w 2009 r. i sprawdzającego wykorzystanie w instytucjach tego typu 6 narzędzi 2.0: RSS, IM, weblogów, tagów, sieci społecznościowych i mediów strumieniowych oraz akceptację takich bibliotecznych kanałów informacyjnych przez użytkowników. Stwierdzono wówczas relatywnie niski poziom implementacji usług 2.0 (najbardziej rozpowszechnioną okazało się RSS, najmniej – tagi) i ograniczone zainteresowanie nimi ze strony bibliotecznej klienteli.

Trove to działający od końca 2009 r. serwis poświecony Australii i Australijczykom, stworzony i administrowany przez Bibliotekę Narodową Australii i zapewniający jeden, bezpłatny punkt dostępu do ponad 200 mln zasobów online (książek, zdjęć, historycznych gazet, nagrań dźwiękowych i filmowych, map, archiwów i in.), w tym zasobów tzw. głębokiego internetu. Metawyszukiwarka Trove pozyskuje metadane z ponad 1000 australijskich bibliotek oraz innych instytucji kultury i organizacji zajmujących się gromadzeniem i ochroną dziedzictwa kulturowego.

W artykule zreferowano literaturę nt. wykorzystania mobilnych narzędzi komunikacyjnych (MNK) w kontekście edukacyjnym, a następnie przedstawiono wyniki badania sprawdzającego, w jaki sposób kanadyjskie biblioteki akademickie reagują na trendy związane z włączaniem przenośnych urządzeń cyfrowych w proces m-learningu i jak dostosowują swoje zasoby i usługi do potrzeb ich użytkowników.

W wyniku rozwoju technologii sieciowych i kryzysu czasopism, czyli radykalnego wzrostu cen periodyków naukowych, inicjatywy otwartego dostępu (OA) przekształciły się w ciągu ostatnich dwóch dekad w globalny ruch, coraz więcej inicjatyw tego typu powstaje także w Chorwacji, by zapewnić lepszą widoczność wyników badań naukowych, zarówno prowadzonych lokalnie, jak i w skali globalnej.

Early European Books (EEB), czyli projekt przeniesienia europejskich starodruków na formę cyfrową) to inicjatywa podjęta przez firmę ProQuest we współpracy z dwiema ważnymi bibliotekami narodowymi: Centralną Biblioteką Narodową we Florencji (CBNF) i Królewską Biblioteką w Kopenhadze. W jej pilotażowym etapie, zeskanowano zbiory starodruków tych dwóch placówek w celu ich udostępnienia ich na stronie EEB i stronach internetowych biorących udzial w projekcie bibliotek.