Biblioteka Narodowa używa na swojej stronie plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie. [zamknij]

Drukowanie i skanowanie 3D w bibliotekach Dalhousie University: projekt pilotażowy

Autor: Małgorzata Waleszko,

Kategorie: Technologia informacyjna i bibliotekarska, Biblioteki jako kolekcje, Działalność biblioteki

Tagi: , , , , , , , , , , ,

Możliwość komentowania Drukowanie i skanowanie 3D w bibliotekach Dalhousie University: projekt pilotażowy została wyłączona

W artykule omówiono proces implementacji urządzeń do przestrzennego drukowania i skanowania w bibliotekach Dalhousie University (Halifaks, Nowa Szkocja) przedstawiając możliwe zastosowania druku i skanu 3D (por. babin.bn.org.pl/?p=1227) w kontekście akademickim, zalety tych technologii w odniesieniu do wizualizacji danych i procedur archiwizacyjnych, sposób ich wykorzystywania w celach naukowych przez studentów i kadrę uczelni oraz wyzwania związane z wdrażaniem i udostępnianiem takich serwisów w bibliotekach.

Projekt rozszerzenia usług bibliotek Dalhousie University (DU) o druk i skanowanie 3D oraz zbadania ich zastosowań w środowisku bibliotecznym rozpoczęto w styczniu 2012 r. Inspiracją dla jego inicjatorów była rosnąca popularność kolekcji trójwymiarowych modeli online (społeczności typu Shapeways i in.) oraz seria reportaży w prasie i radiu, dotyczących powstawania w północno-amerykańskich bibliotekach publicznych i akademickich tzw. hackerspaces (zob. BABIN 2011/2/74), czyli ośrodków działających na zasadach otwartego dostępu, wyposażonych w wolne oprogramowanie i sprzęt (głównie open source) do modelowania 3D i umożliwiających dzielenie się wiedzą, tworzenie dowolnych prototypów i kopii przestrzennych obiektów oraz publiczny dostęp do drogich i zazwyczaj nieosiągalnych dla przeciętnego użytkownika technologii. Wcześniej, możliwość korzystania z najnowocześniejszych drukarek 3D na kampusie DU mieli jedynie studenci architektury i inżynierii, a skanerem 3D dysponował jedynie ten ostatni wydział. Celem bibliotekarzy DU było niwelowanie podziału cyfrowego w tym zakresie przez stworzenie dla wszystkich uniwersalnego punktu dostępu do takich urządzeń, ułatwienie eksperymentowania z technologią trójwymiarową i zapewnienie muzeom, archiwom i galeriom sztuki zlokalizowanym na terenie kampusu możliwości digitalizacji obiektów z ich fizycznych kolekcji oraz ich długotrwałego zachowania.

W ramach planowania nowego serwisu zakupiono drukarkę MarketBotReplicator dostarczaną przez producenta w formie gotowej do pracy oraz skaner NextEngine, zdecydowano się też na wykorzystywanie do druku specjalnego tworzywa sztucznego – biodegradowalnego plastiku PLA zamiast mniej ekologicznego ABS. Autorzy zreferowali w tekście poszczególne etapy związane z doborem i instalacją tego sprzętu oraz wdrażaniem bazujących na nim serwisów (wybór miejsca ulokowania urządzeń w bibliotece, rozwiązywanie problemów technicznych, szkolenie personelu i użytkowników oraz zasady udostępniania), omówili też napotkane w trakcie realizacji projektu problemy, wśród których największym wyzwaniem okazała się pomoc użytkownikom, którzy nie mieli wcześniej doświadczenia z używaniem tych technologii oraz projektowaniem, drukiem i skanowaniem przestrzennych modeli.

W podsumowaniu przedstawiono dalsze plany rozwoju omawianych serwisów w bibliotekach DU, zakładające m.in. ich promocję na różnych wydziałach uczelni, prowadzenie kursów w zakresie trójwymiarowego skanowania i innych metod wizualizacji danych 3D oraz rozszerzenie oferty bibliotek o nowe oprogramowanie i sprzęt w celu wspierania innowacji, kreatywności i interdyscyplinarnej współpracy studentów i naukowców z różnych wydziałów. Podkreślono też, że biblioteki pełnią na uniwersyteckich kampusach wyjątkową rolę, która pozwala im na zapewnianie publicznego dostępu do takich technologii  i upowszechnianie wiedzy na ich temat. Technologie modelowania przestrzennego mogą też znacząco wzbogacić i zmienić usługi biblioteczne i służyć tym placówkom m.in. w celach archiwizacyjnych.

Komentarze wyłączone.