Babin

Pojęcie społeczeństwa informacyjnego zyskało popularność wśród naukowców i badaczy już w latach 60. ubiegłego wieku, a dekadę później alfabetyzacja informacyjna (AI) została uznana po raz pierwszy za cel polityczny, jednak jak dotąd, w literaturze akademickiej, nie poświęca się zbyt wiele miejsc politycznym wymiarom edukacji informacyjnej. W celu racjonalizacji procesu opracowywania konkretnych i skoordynowanych działań tym kierunku, w artykule zaproponowano podział dyskursu poświęconego AI z uwzględnieniem 3 różnych perspektyw analizy: 1) społeczno-politycznej – badanie AI jako celu społecznego (edukacja dla informacji; 2) dyscyplinarnej – badanie AI jako formy nauki o informacji (kultura informacji); 3) kognitywistycznej – badanie AI jako formy osobistych kompetencji (umiejętności informacyjne), zgodnie z założeniami przyjętymi w działaniach EnIL – europejskiej sieci na rzecz AI, zajmującej się m.in. opracowywaniem wspólnych programów badawczych, prowadzeniem badań, gromadzeniem porównywalnych danych i współpracą w zakresie AI w Europie. Przedstawiono również ramy teoretyczne dla analizy i porównania polityki względem AI w różnych krajach Unii Europejskiej.

Kolejny głos w dyskusji nt. typologii użytkowników Internetu i ich aktywności w sieci www. Autorzy odnoszą się krytycznie do bardzo popularnej, choć budzącej wiele kontrowersji i coraz częściej podważanej teorii Maxa Prensky’ego, zgodnie z którą internautów podzielić można na tych, którzy czują się w cyfrowym środowisku całkowicie swobodnie (pokolenie cyfrowych tubylców) (zob. BABIN 2009/3/183, BABIN 2010/1/29) i tych, którym udaje się opanować sposoby poruszania się w sieci, ale którzy rzekomo nigdy nie będą w tej materii w pełni kompetentni (cyfrowi imigranci).