Babin

Biblioteki szkół wyższych obsługują różnego typu odbiorców, w tym studentów, którzy wychowują dzieci (ze statystyk wynika, że osoby takie stanowią ok 1/4 populacji amerykańskich college-ów) i którzy z różnych przyczyn muszą czasem zabierać je ze sobą. Ze względu na obowiązki rodzicielskie, uczący się rodzice mogą mieć problemy z ukończeniem studiów i osiąganiem sukcesów akademickich, jednak niewiele instytucji uwzględnia ich specjalne potrzeby. Według autorki, obsługa tego typu użytkowników powinna być dla bibliotekarzy akademickich priorytetem, gdyż możliwość odpowiedniego równoważenia życia rodzinnego z obowiązkami studenckimi może im pomóc w koncentrowaniu się na nauce i osiąganiu wytyczonych celów, a tym samym obniżyć wskaźnik rotacji na uczelniach. W artykule przeanalizowano, na podstawie przeglądu literatury przedmiotu, jakiego typu usługi można świadczyć studentom-opiekunom i w jaki sposób, m.in. przez wprowadzenie drobnych zmiany w regulaminach i aranżacji przestrzeni, tworzyć przyjazne, rodzinne przestrzenie do nauki. Przedstawiono również wyniki badania sprawdzającego, jak wygląda sytuacja w tym względzie w bibliotekach amerykańskich szkół wyższych.

Bibliotekarze mogą odgrywać aktywną rolę we wspieraniu studiujących rodziców przez: 1) wprowadzenie jasnych i łatwo dostępnych zasad umożliwiających korzystanie z jej zasobów w towarzystwie dzieci, 2) promocję i reklamę biblioteki jako miejsca przyjaznego rodzinie, 3) zapewnienie materiałów (np. zestawów do twórczej działalności, gier itp.), którymi dzieci mogą się zając w czasie pobytu w bibliotece, 4) zapewnianie (tam gdzie to możliwe) specjalnych przestrzeni przeznaczonej dla opiekunów i ich podopiecznych lub zaadaptowanie ogólnodostępnych pomieszczeń do ich potrzeb, 5) oferowanie opieki nad dziećmi. Aby ocenić, co biblioteki robią w tym kierunku, autorka przeanalizowała strony 80 największych instytucji szkolnictwa wyższego w Stanach Zjednoczonych, których listę ustaliła na podstawie danych National Center for Education Statistics (NCES), eliminując szkoły komercyjne i działające wyłącznie w Internecie oraz te oferujące 2-letnie programy studiów. Sprawdzała prezentowane online regulacje dotyczące obecności w bibliotece dzieci lub nieletnich, bez i w obecności opiekuna, norm hałasu, korzystania z budynku i dostępu do komputerów oraz wszelkie informacje na temat pomieszczeń i przestrzeni bibliotecznych o określonym przeznaczeniu – sal do nauki indywidualnej i grupowej, cichych stref itp. W przypadku 50% instytucji nie dało się ustalić czy dzieci są w nich akceptowane, 29% miało jasną politykę w tym zakresie, 10% aktywnie zachęcało studiujących rodziców do korzystania z ich specjalnej oferty – przestrzeni dla rodzin lub zapewnionej w bibliotece opieki nad dziećmi, 3% – nie odnosiło się do tej kwestii w regulaminie, ale udostępniało informacje na badany temat na innych stronach (np. FAQ).

W przypadku 29% placówek normujących zasady korzystania z bibliotek dla rodziców z podopiecznymi, język regulacji można podzielić na: ogólnikowy, neutralny (koncentrujący się na obowiązkach personelu wobec pozostawionych bez opieki dzieci oraz bezpieczeństwie tych ostatnich), negatywny (zakazy związane z obecnością małoletnich, grożenie konsekwencjami w przypadku pozostawienia dzieci bez nadzoru, hałasowania, niszczenia mienia biblioteki, korzystania z komputerów bez oprogramowania filtrującego itp.) i afirmatywny (potwierdzenia, że dzieci są bibliotece mile widziane, wraz z odpowiednim odniesieniem się do kwestii bezpieczeństwa). Jako przykład pozytywnej polityki wobec studiujących rodziców zaprezentowano regulaminy Uniwersytetu Stanowego Pensylwanii i Uniwersytetu Północnej Karoliny. W drugiej części artykułu przedstawiono rekomendacje dla bibliotek chcących wspierać studiujących rodziców i opiekunów oraz przykłady dobrych praktyk w tym zakresie. Omówiono także najczęściej spotykane problemy i obawy związane z obsługą studentów z dziećmi (dotyczące m.in. kosztów, czystości, bezpieczeństwa i odpowiedzialności prawnej) oraz ich możliwe rozwiązania.