Babin

Resource Description & Access (RDA) to nowy standard katalogowania mający zapewnić elastyczne ramy dla opisu i zapewnienia punktu dostępu do każdego typu treści i mediów w szybko rozwijających się środowiskach cyfrowych, przy jednoczesnym zachowaniu kompatybilności z angloamerykańskimi zasadami katalogowania zawartymi w 2 wydaniu AACR. Upowszechnienie i wdrożenie tego modelu wymaga nadal rozwiązania wielu praktycznych problemów oraz ewaluacji głównych obszarów tematycznych związanych z organizacją informacji w nowym paradygmacie. Aby pomóc określić postępy prac w tym zakresie i określić dalsze kierunki badań, w artykule dokonano przeglądu anglojęzycznej literatury na temat RDA opublikowanej w latach 2005-2011 i zaprezentowano najważniejsze wnioski z tej analizy.

Autorzy skoncentrowali się w niej na kluczowych różnicach między RDA i AACR2, relacjach nowego standardu z innymi standardami metadanych i jego wpływie na formaty bibliograficzne (MARC21 i in.), percepcjach użytkowników oraz opiniach bibliotekarzy nt. implementacji RDA i programu szkoleń, pomijając kwestie odnoszące się do FRBR. Dokonali też krytycznej oceny danych pochodzących z kilkunastu amerykańskich i międzynarodowych sondaży, by zidentyfikować wzory reakcji katalogerów na wprowadzanie nowych przepisów, związane z tym doświadczenia oraz sposoby radzenia sobie ze zmianami w teorii i praktyce katalogowania. W tekście przedstawiono również empiryczną analizę wyzwań związanych z adaptacją RDA, skupiając się głównie na potrzebach i obawach pracowników zajmujących się katalogowaniem.

W podsumowaniu podkreślono, że udana implementacja RDA zależy od zapewnienia środowisku bibliotekarskiemu możliwości ciągłego dokształcania się oraz dostępu do dobrej jakości materiałów edukacyjnych i instruktażowych poświęconych nowym zasadom katalogowania. Wskazano również na potrzebę powadzenia dalszych, pogłębionych badań nad oczekiwanymi korzyściami ze stosowania RDA oraz tym, jak nowy standard, w porównaniu z AACR2, ma usprawnić wyszukiwanie zasobów i rejestrację bibliograficzną, zarówno z punktu widzenia bibliotekarzy, jak i użytkowników, a także najlepszym praktykom mogącym ułatwić katalogerom pracę w erze po AACR2/MARC, i określić przyszłość rejestracji bibliograficznej w ewoluującym środowisku produkcji, wykorzystania i organizacji informacji.