Babin

W artykule przedyskutowano wykorzystanie technologii GPS, triangulacji sygnału telefonów komórkowych, QRCode i RFID w bibliotekach akademickich, w celu personalizacji usług w środowisku bibliotecznym, wspomagania procesów uczenia się i lepszego wykorzystania zasobów przyjaznych użytkownikom mobilnych urządzeń komunikacyjnych.

Przestawiono m.in. doświadczenia biblioteki Uniwersytetu Huddersfield (Wielka Brytania) związane ze stosowaniem kodów kreskowych QRCode, w tym dane nt. ich odbioru przez użytkowników oraz relacje dotyczące wdrażania innych technologii lokalizacyjnych w podobnych placówkach, dostępne w fachowym piśmiennictwie. Z dokonanego przeglądu wynika, że choć technologie lokalizacyjne znajdują zastosowanie w wielu branżach, dla większości bibliotek są one niepraktyczne. W projektach tworzenia „inteligentnych bibliotek” lepiej sprawdzać się mogą, mimo wielu barier związanych z ich implementacją, kody QR, a zwłaszcza bardziej przystępne etykiety RFID. Te ostatnie są już coraz powszechniej używane w bibliotekarstwie, głównie do celów takich jak identyfikacja i ochrona zasobów oraz kontrola wypożyczeń i zwrotów (zob. BABIN 2005/2/83, BABIN 2007/1/6, BABIN 2007/1/8, BABIN 2011/2/65).

Autor proponuje by rozszerzyć to spektrum zastosowań – etykiety RFID mogą stanowić także mobilne punkty dostępu do bogactwa danych nt. zachowań użytkowników i wykorzystania materiałów bibliotecznych. Po podłączeniu czytników RFID do publicznych terminali komputerowych (a w przyszłości do smarfonów i innych urządzeń mobilnych), każdorazowe umieszczenie oznakowanej etykietą książki lub karty użytkownika na czytniku pozwalałoby bibliotekarzom i klientom na korzystanie m.in. z opcji, takich jak: 1) pozyskiwanie informacji o rekomendowanych książkach na danych temat, innych tytułach, z których korzystali wypożyczający daną pozycję, cieszących się największym popytem materiałach dla określonych przedmiotów wykładowych itp.); 2) zamieszczanie komentarzy nt. książek, tworzenie ich rankingów, polecanie cenionych pozycji innym (po wypełnieniu pojawiającego się na monitorze formularza); 3) oferowanie i pozyskiwanie spersonalizowanej pomocy (możliwość sugerowania użytkownikowi materiałów na podstawie analizy historii jego wypożyczeń, danych o kierunku studiów itp.); 4) funkcje sieci społecznościowych (zostawianie informacji dla znajomych, informowanie o miejscu pobytu itp., odbieranie indywidualnych i grupowych informacji od biblioteki, kadry uczelni itp.). Szybki rozwój mobilnych technologii i możliwość ich powiązania z RFID może jego zdaniem, w najbliższej przyszłości, ułatwić bibliotekom akademickim świadczenia wyjątkowych usług, dopasowanych do indywidualnych potrzeb użytkowników.