Babin

Ostatnie dwie dekady to czas szybkiego rozwoju technologii informatycznych oraz gospodarek opartych na wiedzy, a także okres w którym wiele państw uznało wagę przynależności do struktur globalnego społeczeństwa informacyjnego, tworząc narodowe strategie i zasady rozwoju dwóch najważniejszych komponentów tej formacji: cyfrowej infrastruktury i cyfrowej zawartości (CZ) – nowego obszaru wymagającego planowanych i skoordynowanych działań. W piśmiennictwie naukowym nie poświęcano jednak jak dotąd dużej uwagi kwestiom strategicznego planowania w sferze CZ oraz standaryzacji aktywności poszczególnych państw w tym zakresie, możliwej dzięki przyjęciu wyznaczonych kryteriów i stworzeniu odpowiednich wskaźników statystycznych przydatnych przy ewaluacji wdrażanych planów i założeń, zarówno w skali globalnej, regionalnej, jak i na poziomie lokalnym.

XXI wiek to w Chinach okres rozwoju sektora organizacji pozarządowych, a także szybkiego wzrostu liczby i zakresu działalności nowego typu prywatnych, niekomercyjnych bibliotek, zakładanych i zarządzanych przez osoby prywatne, stowarzyszenia, fundacje bądź firmy, i ukierunkowanych na zaspokajanie podstawowych potrzeb informacyjnych i edukacyjnych marginalizowanych grup ludności. Większość z tych placówek powstaje w ramach oddolnych, społecznych inicjatyw, bez wsparcia władz, i jest obsługiwana przez wolontariuszy; duża część działa na ubogich terenach wiejskich i podmiejskich, nieobjętych zasięgiem państwowej sieci bibliotecznej, obsługując różnego typu użytkowników, w tym młodzież szkolną. Placówki te, podobnie jak biblioteki publiczne, oferują swoje zasoby i usługi bezpłatnie, zapewniając lokalnym społecznościom dostęp do różnego typu szkoleń, programów edukacyjnych i rozrywkowych oraz miejsce do nauki i lektury, wymiany informacji oraz kontaktów społecznych i towarzyskich. Ich misją jest eliminacja informacyjnego ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz prowadzenie działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego.

Zmniejszające się fundusze na edukację w Stanach Zjednoczonych wymusiły redukcję zatrudnienia szkolnictwie, wpłynęły też na decyzje władz oświatowych o likwidacji części etatów bibliotekarzy szkolnych – w 19 stanach, w latach 2006/2007 – 2010/2011, liczba pracowników pełniących funkcję nauczycieli bibliotekarzy (teacher librarians) spadła ponad 10%. Najwięcej, bo 42% etatów, skasowano w stanie Michigan, w Idaho – 40%, a w opisywanym w artykule stanie Waszyngton zlikwidowano 11% etatów. Efektem tych cięć było też zamknięcie części szkolnych bibliotek. Aby zahamować lub odwrócić ten trend, niezbędny okazał się społeczny lobbing w organach ustawodawczych.

Życie współczesnych ludzi w dużych metropoliach kształtowane jest w coraz większym stopniu przez cyfrowe rozwiązania określane mianem „inteligentnych” (karty elektroniczne, smartfony, systemy informatyczne i komunikacyjne, sieci nadzoru itp.), w coraz bardziej nierozerwalny sposób powiązane z fizyczną tkanką miejską oraz życiem społecznym i prywatnym mieszkańców. Coraz większe zainteresowanie społeczności naukowej, przemysłu, władz samorządowych, organizacji pozarządowych i planistów wzbudza też termin „inteligentne miasto” (ang. smart city), który stał się nieodzownym stałym elementem debat politycznych dotyczących wykorzystywania potencjału nowych technologii i mediów oraz kapitału ludzkiego w celu efektywniejszego zarządzania miejską infrastrukturą i dostępnymi zasobami oraz lepszego zaspokajania potrzeb mieszkańców. Hasło smart city służy głównie do opisu i promocji innowacyjnych technologii usprawniających świadczenie usług infrastrukturalnych i wspierających personalizację życia w mieście na poziomie przestrzennym, społecznym i mentalnym. Autorzy proponują alternatywne spojrzenie na rolę nowych mediów w miejskiej rzeczywistości przez pryzmat koncepcji „własności”, analizując, jak dzięki cyfrowej kulturze obywatele mogą angażować się w sprawy społeczne i kolektywnie działać na rzecz rozwiązywania wspólnych problemów i współtworzenia wyglądu i funkcjonalności miasta.

Masowe, otwarte kursy online (MOOC) cieszą się co roku, w skali globalnej, coraz większą popularnością, powstaje też coraz więcej nowych inicjatyw, takich jak EdX, Minervaproject i Udacity, których misją jest zapewnienie wszystkim zainteresowanym otwartej edukacji wysokiej jakości, na poziomie uniwersyteckim; rośnie też liczba prestiżowych uczelni wyższych zainteresowanych udostępnianiem tego typu oferty. Jednym z nowych, szybko rozwijających się platform MOOC jest Coursera, zrzeszająca obecnie ponad 100 najlepszych uniwersytetów z całego świata oraz kilka milionów zarejestrowanych użytkowników. Autorzy przybliżają w tekście, na podstawie przeglądu literatury przedmiotu, pedagogiczne podwaliny e-edukacji, teoretyczne podstawy efektywnego kształcenia online i technologiczną infrastrukturę MOOC, a następnie koncentrują się na analizie fenomenu Coursea i charakterystyki dostępnych na tym portalu kursów, sprawdzając, czy faktycznie system ten można uznać za w pełni otwarty zasób edukacyjny, dostępny dla każdego, bez względu na pochodzenie, dostęp do nowoczesnej infrastruktury ICT i zaplecze edukacyjne.

W artykule omówiono założenia i częściowe wyniki projektu realizowanego w Brazyli w ramach studiów doktoranckich na wydziale Informacji Naukowej Universidade Federal da Bahia. Jego celem jest stworzenie a następnie wdrożenie modelu pośrednictwa informacyjnego na rzecz cyfrowej i społecznej integracji mieszkańców ubogiego rejonu Santa Clara (SSC) w João Pessoa (stan Paraíba), z wykorzystaniem cyfrowych informacji i technologii informacyjno-komunikacyjnych

Rozpowszechnienie usług przetwarzania w chmurze (ang. cloud computing) jest jednym z celów działań Komisji Europejskiej, może też przynieść firmom, agencjom rządowym i osobom prywatnym znaczne oszczędności, wykorzystanie chmury do zarządzania rekordami niesie też jednak ze sobą wiele wyzwań, związanych zarówno z kwestiami bezpieczeństwa danych, jak i potrzebą zapewnienia większej wiarygodności, dokładności i poprawności rekordów. Właściwe odniesienie się do tych problemów wymaga opracowania mającej bardziej szczególne zastosowanie oraz skutecznej i powszechnie obowiązującej legislacji, a ważnym krokiem do tego celu jest sprawdzenie i określenie zagrożeń związanych z chmurą obliczeniową w połączeniu z ewaluacją obecnie obowiązujących przepisów prawa. W kontekście Unii Europejskiej, badania te skoncentrowano na Dyrektywie w sprawie ochrony danych (Dyrektywa 95/46/EC) i pokrewnych instrumentach, mogących zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa i kontroli.

Omówiono zagadnienie wpływu kultury uczestnictwa oraz narzędzi sieci 2.0 na rolę i status ekspertów w dziedzinie muzealnictwa. Dawniej w muzeach depozytariuszami wiedzy byli kuratorzy, jednak pod koniec lat 70. i w latach 80. pojawiła się koncepcja „nowego muzealnictwa”, zgodnie z którą wiedza i informacje o zbiorach nie powinny pochodzić wyłącznie od specjalistów, a uwzględniać różne narracje i perspektywy. W muzeach na znaczeniu zyskały zadania edukacyjne i promocja. Rozwój sieci 2.0 przyniósł dalsze zmiany – zakwestionowana została tradycyjna relacja między ekspertami a odbiorcami wiedzy.

W artykule przeanalizowano, na podstawie przeglądu literatury przedmiotu oraz wyników badań empirycznych, stosowane przez studentów strategie czytania mediów elektronicznych, oraz wpływ różnych cech i funkcjonalności platform książek elektronicznych (KE) na wybór tych strategii. Ocenie poddano zachowania zależne od celów lektury i powiązanych z nimi umiejętności (czytanie dla przyjemności, motywowane zainteresowaniami, oraz czytanie na potrzeby studiów, zorientowane na osiągnięcie konkretnych rezultatów).

Strategia digitalizacyjna Biblioteki Narodowej Norwegii (BNN), wdrażana od 2006 r. (zob. babin.bn.org.pl/?p=1567), zakłada przeniesienie na formę cyfrową całości zbiorów tej instytucji i budowę Cyfrowej Biblioteki Narodowej, zgodnie z wymogami długotrwałej archiwizacji. Trafiają do niej nie tylko elektroniczne kopie różnego materiałów drukowanych, lecz również wszelkie treści publikowane w formie cyfrowej, w tym programy norweskich państwowych stacji radiowych i telewizyjnych, otrzymywane na mocy ustawy o egzemplarzu obowiązkowym, a BNN ma stać się wyróżniającym się na tle innych europejskich bibliotek narodowych, multimedialnym centrum wiedzy. Jednym z programów realizowanych w ramach tej strategii jest budowa prototypu wizualnego, sieciowego serwisu zapewniającego dostęp do szybko rozrastającego się cyfrowego repozytorium BNN (ponad 100 tys. książek) użytkownikom mobilnych urządzeń.