Babin

Przedstawiono wyniki ilościowej, systematycznej analizy porównującej wykorzystanie online elektronicznych książek i materiałów źródłowych (encyklopedii, słowników, informatorów, podręczników, bibliografii itp.) ze zbiorów biblioteki J.N. Desmaraisa Uniwersytetu Laurentyńskiego (Laurentian University) (LU) – średniej wielkości dwujęzycznej (angielski i francuski) uczelni, z głównym kampusem w Sudbury (Ontario, Kanada). Badanie miało na celu ustalenie wzorów wykorzystania e-książek i e-zasobów informacji naukowej i ewentualnych różnic w tym zakresie oraz określenie właściwego sposobu traktowania tych kolekcji (jako jednej lub dwóch odrębnych jednostek informacyjnych).

Przez wiele dekad niemal wszystkie amerykańskie szkoły bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (BIN) akredytowane przez ALA prowadziły odrębne biblioteki o specjalizacji bibliologicznej, a ich utrzymywanie traktowano jako wyznacznik jakości kształcenia i prestiżu danej instytucji. W XXI wieku liczba tych placówek zaczęła jednak spadać (większość włączono do bibliotek głównych macierzystych uczelni) i do dziś przetrwała jedynie nieznaczna ich część (8 na 55 programów studiów BIN realizowanych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie – dane z 2012 r.). Ustalenie dokładnej chronologii i skali tego procesu i warunkujących go czynników jest niezmiernie trudne, gdyż w fachowym piśmiennictwie tematyce tej poświęcono jak dotąd niewiele uwagi. Autorka postanowiła skorzystać z nielicznych dostępnych źródeł, próbując określić liczbę bibliotek bibliologicznych w różnych okresach XX i na początku XXI w., daty ich powstawania i zamykania oraz etapy rozwoju i upadku paradygmatu odrębnych, wydziałowych bibliotek BIN w szerszym kontekście historii edukacji bibliotekoznawczej w Stanach Zjednoczonych.

Biblioteki publiczne i akademickie dzieli tradycyjnie wiele różnic odnoszących się do ich celów i priorytetów działania, pełnionych funkcji, zasad udostępniania zbiorów i usług, źródeł finansowania, czy kultury organizacyjnej. Projekty ich łączenia (por. BABIN 2006/4/223) uznawane są więc za kontrowersyjne i spotykają się z silnym sprzeciwem społeczności bibliotecznej, a podjęcie takiej współpracy wiąże się z koniecznością wprowadzenia radykalnych nieraz zmian i zgody na wiele ustępstw ze strony personelu obu typów instytucji. Ze względu na ograniczenia budżetowe i możliwe do uzyskania, dzięki dzieleniu się kosztami i przestrzenią, oszczędności, część bibliotecznych decydentów w Stanach Zjednoczonych wybrało jednak oferowanie usług w takim modelu. Autorki – bibliotekarki mające doświadczenie w pracy w połączonych bibliotekach publicznych (BP) i uniwersyteckich (BU), omawiają, na podstawie 5 studiów przypadku, czynniki, które należy uwzględnić przy ocenie zasadności i sensowności dokonywania takich fuzji, i tych, które mogą decydować o ich powodzeniu lub porażce; przedstawiają też sugestie dotyczące zarządzania różnymi aspektami tego typu przedsięwzięć.

W artykule omówiono czeski system zarządzania treścią Kramerius (oprogramowanie open source dystrybuowane na licencji GNU GPL v3), za pośrednictwem którego, przez strony 20 bibliotek naukowych Czech oraz biblioteki Uniwersytetu w Bratysławie, tworzone jest cyfrowe repozytorium książek i czasopism. Projekt koordynowany jest przez Bibliotekę Narodową Czech (BNCz). Biblioteka cyfrowa Kramerius pod koniec 2011 roku zawierała blisko 16 mln stron dokumentów, najwięcej wprowadziła ich BNCz – 8,1 mln stron, w tym 5,1 mln stron czasopism.

Vallila Library – średniej wielkości biblioteka należąca do sieci Miejskiej Biblioteki Helsinek była pierwszą instytucją z sektora publicznego, która zaczęła ubiegać się, wraz z 30 małymi i średnimi przedsiębiorstwami oraz Fińską Operą Narodową, i otrzymała od miejskiego Centrum Ochrony Środowiska ekologiczny certyfikat EcoCompass – systemu zarządzania środowiskowego (uproszczona wersja normy ISO 14001 i unijnego systemu EMAS), wprowadzanego w aglomeracji Helsinek w latach 2008-2011 i mającego zachęcać przedsiębiorstwa z regionu do podejmowania działań na rzecz wzrostu efektywności swojej działalności i jednocześnie zmniejszenia jej wpływu na środowisko oraz zapewniać im odpowiednie doradztwo, szkolenia i wsparcie. W artykule przedstawiono doświadczenia tej placówki związane z realizacją tego projektu oraz przyjęte w niej, przyjazne środowisku strategie i rozwiązania.

Instytucje kultury, takie jak filharmonie, sale koncertowe, muzea czy galerie sztuki zaczęły być traktowane od lat 80. ubiegłego wieku jako część strategii gospodarczej mającej na celu tworzenie pozytywnego wizerunku miasta i zakładającej, że ośrodki te są mechanizmem przyciągającym inne inwestycje i napędzającym tym samym miejską gospodarkę, przyczyniają się więc do ożywienia i rewitalizacji dzielnic, w których są ulokowane. Nieodłączną część miejskiego krajobrazu i potencjalny element tej strategii stanowią również biblioteki. W artykule, prezentującym wyniki zrealizowanego przez autorów w 2011 r. projektu badawczego pn. „Biblioteki publiczne w rozwoju miasta – doświadczenia, kreatywność i innowacje” omówiono wkład tych placówek w ożywienie i kształtowanie przestrzeni miejskiej, zgodnie z modelem culture-led urban regeneration (CLUR), czyli rewitalizacji opartej na kulturze jako narzędziu odnowy miast i ich społeczności.

Autorzy przedstawiają w artykule dyskusje związane z zasadnością i potrzebą dostosowania obecnie używanych bibliotecznych standardów, takich jak RDA i FRBR do modeli opartych na zasadach Linked Data. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa poświęconego standardom metadanych, sieci 2.0 i Linked Data (artykuły z baz Emerald, czasopisma D-lib Magazine, książki i publikacje na blogach), omawiają zasady tego ostatniego modelu oraz bieżący stan jego wykorzystania w bibliotekach, precyzują też kwestie terminologiczne związane z używanymi wyżej pojęciami oraz RDF, RDFS, OWL, SPARQL i URI, a następnie przedstawiają argumenty na rzecz zalet wdrażania założeń Linked Data w bibliotekach cyfrowych oraz związane z tym wyzwania, a także rekomendacje dotyczące przeprowadzenia takiej konceptualnej zmiany. W aspekcie technicznym, proponują odejście od czytelnego maszynowo katalogowania (format MARC) do reprezentacji danych w postaci RDF.

Kwestia tego, jakie książki można udostępniać więźniom nabrała w Stanach Zjednoczonych rozgłosu w trakcie szeroko komentowanego przez media procesu Stevena Hayesa sądzonego w 2007 r. za zamordowanie rodziny Petit. Prokuratura żądała w tej sprawie dostępu do historii wypożyczeń oskarżonego i kwestionowała politykę kształtowania zbiorów w bibliotekach zakładów karnych, w których wcześniej przebywał, utrzymując, że czytał książki, które inspirowały go do zbrodni i podsycały jego przestępcze skłonności. W artykule omówiono cele, misję i zasady działania bibliotek więziennych, przeanalizowano też obecne procedury gromadzenia i udostępniania zbiorów w amerykańskich instytucjach tego typu oraz zagadnienia związane z ochroną danych z kont bibliotecznych więźniów i przysługujących im w tym zakresie praw.

Bibliotekę w Planie nad rzeką Lužnice założono w 1923 roku, a w 1977 r. potwierdzono jej status biblioteki publicznej. Zmieniała ona kilkakrotnie swoją lokalizację, aż w 1997 r. przyznano jej miejsce w nowo zbudowanym ratuszu – została umieszczona na drugim piętrze, pod dachem, w pomieszczeniu ze skośnymi ścianami. W przyznanym lokalu nie zmieściła się cała biblioteka, więc ulokowano tam dział dla dorosłych, a dziecięcy przeniesiono do szkoły podstawowej. Każdy z działów był otwarty przez 2 dni w tygodniu. Sytuacja taka była niedogodna dla bibliotekarzy i czytelników, więc po 14 latach władze zdecydowały się ją zmienić. W artykule zreferowano przebieg realizacji projekt adaptacji dodatkowych pomieszczeń ratusza na cele biblioteczne.

W artykule przybliżono charakterystykę oraz zalety jednego z coraz popularniejszych (głównie w krajach rozwijających się), darmowego, otwartego zintegrowanego systemu bibliotecznego (ZSB). NewGenLib rozwijany jest od 2005 r. przez Verus Solutions Pvt Ltd, we współpracy z Kesavan Institute of Information and Knowledge Management (Indie). Początkowo rozpowszechniano go jako oprogramowanie własnościowe i implementowano z powodzeniem jako podstawowy ZSB w wielu dużych indyjskich bibliotekach. W 2008 r. jego wersja 2.1 została opublikowana na zasadach open source, na licencji GNU GPL, a program wkrótce zyskał wielu użytkowników w krajach Azji Południowo Wschodniej, Afryki i Bliskiego Wschodu. Jest to projekt aktywny, wersja 3.0 pojawiła się we wrześniu 2011 r., od tej pory też regularnie wypuszczane są nowe aktualizacje i dodatki – obecna edycja dostępna jest na telefony komórkowe i tablety z systemem operacyjnym Android 2.1.