Babin

W artykule przybliżono dyskusje prowadzone w ramach eForum – moderowanej, mailowej listy dyskusyjnej, organizowane co miesiąc przez Association of Library Collections and Technical Services (ALCTS) – jeden z oddziałów American Library Association (ALA). Skoncentrowano się zwłaszcza na omówieniu i skomentowaniu wątków i tematów poruszonych w trakcie debaty pn. „Rozwój zawodowy w zakresie katalogowania i metadanych” z lutego bieżącego roku, prowadzonej przez Lisę Robinson z Michigan State University i Stacie Trail z University od Minnesota.

Internet rzeczy (ang. Internet of Things – IoT) to koncepcja zakładająca poszerzenie możliwości sieci komputerowych dzięki komunikacji między różnymi przedmiotami zdolnymi do łączenia się z Internetem. W takim wzajemnie powiązanym, globalnym ekosystemie, fizyczne obiekty i urządzenia przenośne (telefony, tablety, czujniki, urządzenia alarmowe i różnego typu nadajniki i odbiorniki) mogą wykorzystywać wbudowane w nie technologie cyfrowe do wzajemnej identyfikacji, łączenia się ze sobą i z siecią www oraz gromadzenia, odbierania i wysyłania za jej pośrednictwem użytecznych dla wielu branż danych. IoT oferuje także szanse na innowacje w sektorze dziedzictwa kulturowego (por. babin.bn.org.pl/?p=4017) , dzięki możliwości integracji technologii i obiektów cyfrowych z fizycznymi przestrzeniami i zasobami instytucji kultury oraz zapewnienia użytkownikom szansy jednoczesnego doświadczania wirtualnych i fizycznych treści w sposób unikalny dla każdej osoby. Osiągniecie tego celu i zapewnienie instytucjom dziedzictwa opcji trwałego wykorzystania inteligentnych, materialnych obiektów wymaga prostych narzędzi do projektowania, tworzenia i przechowywania interaktywnych artefaktów. W artykule przedstawiono podsumowanie prac realizowanych w ramach projektu Unii Europejskiej pn. MeSch, zaprezentowane na drugiej wystawie Digital Heritage Expo, zorganizowanej w Granadzie w 2015 r.

Celem przeprowadzonego przez autorów badania było sprawdzenie atrakcyjności studiów z dziedziny bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (BIN) dla studentów o różnym zapleczu kulturowym i lingwistycznym oraz sposobu postrzegania przez nich BIN jako dyscypliny naukowej. Interesowało ich również określenie czynników wpływających na procesy decyzyjne związane z wyborem kierunku studiów, a zwłaszcza konkretnych programów BIN, oraz ścieżki kariery zawodowej. Uzyskane wyniki  wykorzystano następnie  jako podstawę rozwoju odpowiedniej narracji rekrutacyjnej i stworzenia rekomendacji dla bardziej skutecznych strategii marketingu i naboru kandydatów.

W artykule omówiono wzory produktywności naukowej kobiet i mężczyzn w dziedzinie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej (BIN) oraz wpływ czynnika płci na obecność w tej dyscyplinie. Jako korpus tekstowy wykorzystano artykuły opublikowane w renomowanym, indeksowanym w bazach ISI i SCOPUS czasopiśmie The Electronic Library (EL) w latach 2005-2014, analizując je pod kątem autorstwa. Oddziaływanie badanego wskaźnika szacowano w odniesieniu do poziomu pracy indywidualnej i bazującej na współpracy, jakości w kategoriach cytowalności i liczby cytowań oraz otrzymywania grantów badawczych.

Sposób postrzegania bibliotekarzy przez ogół społeczeństwa oraz określone grupy użytkowników jest od wielu dekad przedmiotem dużego zainteresowania bibliotekoznawców (zob. BABIN 2008/1/77, babin.bn.org.pl/?p=523), choćby ze względu na wpływ wizerunku zawodu na pozycję bibliotek i publiczne wsparcie dla tych instytucji. Obraz tej profesji i powiązane z nią stereotypy mogą też w znaczący sposób determinować wybór bibliologii i informatologii (BIN) jako kierunku studiów, istotne jest więc by specjaliści informacyjni dbali o kreowany przez siebie przekaz i kształtowanie wyraźnej zawodowej tożsamości. Szybki rozwój środowiska informacyjnego i rozwój innowacyjnych usług bibliotecznych rozbudziły nadzieję na zmianę percepcji dotyczących bibliotekarzy, jednak mimo postępów technologicznych i nowych ról pełnionych przez pracowników bibliotek, badania wskazują na utrzymywanie się błędnych wyobrażeń związanych z pracą biblioteczną. Celem przeprowadzonego przez autorki sondażu było sprawdzenie bieżących opinii użytkowników greckich bibliotek publicznych na temat ich personelu. W szczególności, autorów interesowało, jak postrzega się w Grecji status bibliotekarzy, ich obowiązki, zaplecze edukacyjne i kompetencje zawodowe w okresie szybkich przemian społecznych.

W artykule omówiono wyniki sondażu analizującego stopień realizacji w amerykańskich instytucjach edukacyjnych polityki otwartego dostępu. W jego ramach zebrano informacje na temat charakterystyki placówek wspierających obowiązek otwartości, kluczowych strategii opracowywania, implementacji i promocji zasad open access (OA), metodologii rozwoju i elementów wdrażanych procedur, nastawienia naukowców wobec OA, w tym powodów wyboru lub odrzucania takiego modelu, i sposobu reakcji instytucji na wyrażane przez nich obawy.

Dyskomfort lub lęk związany z wyszukiwaniem informacji (ang. information seeking anxiety – ISA) traktowany jest jako jedna z fundamentalnych barier poznawczych, mająca nie tylko różne emocjonalne, kognitywne i behawioralne implikacje, lecz również wpływ na osiągnięcia studentów. Z cytowanych w tekście badań wynika również, że ISA doświadczany jest w różnym stopniu przez większość studiujących i odbierają oni ogrom dostępnych informacji w znacznie bardziej negatywny sposób niż personel bibliotek. Niepokój bywa dla nich stałym elementem procesu poszukiwania właściwych źródeł w olbrzymim uniwersum informacyjnym, w którym czują się często „bezradni”, „zagubieni”, „pokonani”, „przygnębieni” i „zdezorientowani”, bądź też niezdolni do podejścia do problemu badawczego w sposób logiczny i efektywny. Odpowiednie rozumienie tego zjawiska jest niezbędne przy opracowywaniu bazujących na potrzebach programów edukacji informacyjnej oraz pomocne przy przygotowywaniu studentów do uczenia się przez całe życie. Ponieważ większość piśmiennictwa koncentruje się na analizie szerzej ujętej problematyki lęku przed biblioteką (ang. library anxiety), brakuje też jakościowych badań poświęconych ISA, autor zdecydował się na podejście do tego zagadnienia z wykorzystaniem jakościowej metodologii.

Outsourcing IT (technologii informacyjnych) stał się popularną strategią zarządzania dla wszystkich typów organizacji, jest także praktyką stosowaną coraz częściej w sektorze publicznym. W ciągu ostatniej dekady, liczba przypadków przekazywania innym podmiotom obsługi infrastruktury IT znacząco wzrosła, zwłaszcza w dziedzinie usług e-administracji, realizacja wielu takich projektów wiązała się jednak z dużymi wyzwaniami, a część z nich zakończyła się porażką, być może ze względu na zbyt sztywne wzorowanie się na zasadach stosowanych w sektorze prywatnym. Ponieważ liczba badań poświęconych analizie specyfiki takich przedsięwzięć w instytucjach samorządowych i jednostkach budżetowych jest nadal stosunkowo mała, autorzy postanowili zidentyfikować czynniki mogące decydować o powodzeniu outsourcingu IT w takim środowisku i porównać uzyskane wyniki z materiałem empirycznym dotyczącym wdrażania tej koncepcji biznesowej w prywatnych przedsiębiorstwach.

W artykule omówiono opinie futurologów dotyczące możliwych kierunków rozwoju technologii wykorzystywanych w środowisku bibliotecznym, zaprezentowane na obradach studium panelowego pn. Top Tech Trends, zorganizowanego przez sekcję Amerykańskiego Stowarzyszenia Bibliotek (ALA) ds. bibliotecznych technologii informacyjnych – Libary Information Technology Association (LITA).

Wraz ze wzrostem zainteresowania technologiami druku i skanowania 3D w szkolnictwie i w sektorze bibliotecznym, rośnie też liczba modeli przestrzennych dostępnych dla studentów i pedagogów w sieci www, a rozwój ten dotyczy nie tylko kolekcji popularnych stron, takich jak Thingiverse.com, lecz również portali organizacji typu NASA czy Instytut Smithsona, które zaczęły ostatnio tworzyć zasoby trójwymiarowych modeli  i udostępniać je bezpłatnie online. Ponieważ wiedza na temat ogólnej struktury zasobów 3D oferowanych w Internecie jest nadal niewielka, autor postanowił przeanalizować rynek modelowania przestrzennego i określić, kto tworzy wymieniane w sieci modele, kto kontroluje ich udostępnianie, jaka część z nich jest faktycznie przydatna do celów edukacyjnych i ile wzorów można legalnie wykorzystywać jako narzędzia dydaktyczne.