Babin

Z historycznego punktu widzenia, zmiana koncepcji i sposobu świadczenia usług informacji naukowej w bibliotekach i przechodzenie z modelu analogowego na cyfrowy nastąpiły niezwykle szybko – w ciągu niecałych 20 lat, jednak nie wszystkie innowacje i transformacje wprowadzane z myślą o użytkownikach cyfrowych technologii okazały się sukcesem. W artykule, którego treść zaprezentowano po raz pierwszy na Światowym Kongresie IFLA w San Juan w sierpniu 2011, omówiono doświadczenia duńskich bibliotek z ostatniej dekady, związane z adaptacją do cyfrowego formatu i budową bibliotek hybrydowych i cyfrowych. Przeanalizowano też, pod kątem innowacyjnego wpływu, faktycznego wykorzystania i potencjału odnoszącego się do spełniania różnych potrzeb użytkowników, trzy kategorie wirtualnych usług bibliotecznych, rozwijanych w Danii od połowy lat 90. ubiegłego wieku do chwili obecnej: 1) serwisy, które nie przetrwały mimo zainwestowania w nie dużych środków; 2) te, które udało się z powodzeniem rozwinąć i 3) nowe usługi, które można określić mianem przyjaznych użytkownikom, interaktywnych i responsywnych .

Autor kieruje Działem Egzemplarza Obowiązkowego Dokumentów Elektronicznych w Bibliotece Narodowej Francji, a od 2007 jest członkiem zarządu Międzynarodowego Konsorcjum Archiwizacji Internetu (IIPC). Problem archiwizacji zasobów internetowych jest nie tylko wyzwaniem technicznym, ale także problemem politycznym. Dotychczasowy podział odpowiedzialności za zachowanie światowego dorobku kulturowego był oparty o sieci bibliotek narodowych archiwizujących dokumenty według podziału terytorialnego, narodowego i językowego. W przypadku zasobów powstałych w sieci taki podział nie odpowiada skomplikowanej naturze dokumentów internetowych. Sieć www należąca do całego świata staje się podstawowym źródłem pamięci zbiorowej XXI wieku. Bez współpracy i podziału zadań na poziomie międzynarodowym nie uda się pojedynczym krajom skutecznie ocalić od zapomnienia zasoby wiedzy online.

Skuteczność działań na rzecz niwelowania podziału cyfrowego, mająca na celu udostępnienie społecznych, ekonomicznych i politycznych korzyści związanych z korzystaniem z szerokopasmowego internetu i ICT grupom „chronicznie” narażonym na wykluczenie cyfrowe (ubodzy, rdzenna ludność, imigranci itp.) może być ograniczana przez nowe praktyki nadzoru i monitorowania aktywności online. Choć technologie tego typu mają wpływ na wszystkich internautów, członkowie wykluczonych społeczności są potencjalnie bardziej narażeni na szkodliwe skutki stosowania sieciowych narzędzi identyfikacji i kontroli. W artykule omówiono historię gromadzenia i profilowania w Stanach Zjednoczonych danych nt. marginalizowanych grup społecznych, przedstawiono też kilka przykładów komercyjnych technik zbierania informacji o zachowaniach użytkowników Internetu i przeanalizowano związane z nimi zagrożenia w kontekście polityki przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu.

Karta Bibliotek to dokument opracowany we Francji w roku 1991 przez Wyższą Radę ds. Bibliotek (Conseil supérieur des bibliothèques) – organ opiniodawczy działający w latach 1989-2006. Przez dwadzieścia lat Karta była rodzajem kodeksu określającego misję i kierunki rozwoju francuskich bibliotek, stanowiąc punkt odniesienia w statutach bibliotek, strategiach rozwoju bibliotekarstwa i raportach oceniających stan lokalnego bibliotekarstwa. Autor artykułu, pracownik naukowy Uniwersytetu w Nancy specjalizujący się w badaniach użytkowników bibliotek, rozważa czy Karta jest nadal aktualna.

Pojęcie społeczeństwa informacyjnego zyskało popularność wśród naukowców i badaczy już w latach 60. ubiegłego wieku, a dekadę później alfabetyzacja informacyjna (AI) została uznana po raz pierwszy za cel polityczny, jednak jak dotąd, w literaturze akademickiej, nie poświęca się zbyt wiele miejsc politycznym wymiarom edukacji informacyjnej. W celu racjonalizacji procesu opracowywania konkretnych i skoordynowanych działań tym kierunku, w artykule zaproponowano podział dyskursu poświęconego AI z uwzględnieniem 3 różnych perspektyw analizy: 1) społeczno-politycznej – badanie AI jako celu społecznego (edukacja dla informacji; 2) dyscyplinarnej – badanie AI jako formy nauki o informacji (kultura informacji); 3) kognitywistycznej – badanie AI jako formy osobistych kompetencji (umiejętności informacyjne), zgodnie z założeniami przyjętymi w działaniach EnIL – europejskiej sieci na rzecz AI, zajmującej się m.in. opracowywaniem wspólnych programów badawczych, prowadzeniem badań, gromadzeniem porównywalnych danych i współpracą w zakresie AI w Europie. Przedstawiono również ramy teoretyczne dla analizy i porównania polityki względem AI w różnych krajach Unii Europejskiej.

W Stanach Zjednoczonych nie milkną protesty związane z obcinaniem dotacji dla bibliotek i związanym z tym ograniczaniem dostępności ich usług, postulaty bibliotekarzy i użytkowników nie zawsze są jednak w stanie przebić się do masowych mediów i wzbudzić pożądane reakcje decydentów, przydatne są więc nowe, kreatywne i skuteczne metody nagłaśniania trudnej sytuacji finansowej tych instytucji i społecznych konsekwencji rządowych oszczędności podejmowanych kosztem sektora publicznego. W artykule przedstawiono wskazówki i zalecenia dotyczące efektywnych strategii szukania wsparcia dla postulatów bibliotek oraz mobilizacji i aktywizacji w tym celu lokalnych społeczności.

W obecnej polityce brytyjskich władz dotyczącej opieki nad osobami z zaburzeniami psychicznymi kładzie się nacisk na rolę dostarczania informacji, budowania odporności i podejścia długoterminowego. W przypadku osób, cierpiących na depresję, fobie czy lęki, jako jedną z pomocniczych form interwencji psychologicznej wykorzystuje się biblioterapię. Programy biblioterapii prowadzone są w Wielkiej Brytanii głównie w ramach współpracy bibliotek publicznych i lokalnej służby zdrowia, a najpopularniejszym modelem ich świadczenia (ok. 100 realizowanych projektów) i jedynym ogólnokrajowym programem biblioterapii na świecie jest model „Książki na receptę”. W artykule omówiono rozwój tej inicjatywy w Walii – od lokalnego projektu pilotażowego po regionalną politykę, koncentrując się na analizie zasadności stosowania „praktyki bazującej na dowodach” (ang. EBP), jako legitymizacji procesu tworzenia ogólnokrajowych wytycznych.

W artykule przedstawiono aktualne problemy Rosyjskiego Stowarzyszenia Bibliotecznego (RBA), sprawozdanie i wnioski z obrad w dniu RBA na dorocznej konferencji bibliotekarskiej krajów WNP „Krym 2011” oraz omówiono relacje między społecznością bibliotekarzy reprezentowaną przez RBA a administracją państwową.

Popularność cyfrowych mediów i komunikacji online wśród młodych ludzi daje bibliotekarzom i pedagogom nowe możliwości, stwarza też jednocześnie nowe potrzeby oraz wyzwania dla edukacji bibliotecznej, rozwój rynku zasobów elektronicznych nie idzie bowiem w parze ze zmniejszaniem się nierówności w dostępie do cyfrowych źródeł, narzędzi i umiejętności. W artykule przedyskutowano wyniki amerykańskiego projektu badawczego Digital Youth Project, poświęconego tzw. cyfrowej młodzieży oraz wpływowi wykorzystywanych przez nią nowych narzędzi komunikacyjnych na uczenie się i relacje społeczne. Przedstawiono również innowacyjny program biblioteczny – YouMedia jako model działań na rzecz edukacji informacyjnej cyfrowego pokolenia, a także wnioski, jakie powinny wyciągnąć z tych projektów biblioteki i szkoły bibliotekoznawstwa i informacji naukowej.

Instytucje kultury – muzea, archiwa, biblioteki – prezentują określona linię cywilizacyjną i polityczną, realizowaną przez dobór obiektów i dokumentów, sposób ich prezentacji, ekspozycji, opracowania i udostępniania. Proponują pewną interpretację dziedzictwa kulturowego, powszechnie traktowaną, niejako a priori, jako jedyną, słuszną i naukową. Odbiorcy ich oferty traktowani są wyłącznie jako klienci, osoby nauczane i kształtowane w ramach wartości dominującej kultury, bowiem zarządzający placówkami kultury, naukowcy i specjaliści zostali uformowani intelektualnie na uczelniach również funkcjonujących w ramach podobnych wartości kulturowych. Nowe technologie, sposoby komunikacji i digitalizacja zbiorów pozwalają na zmianę tej sytuacji.